Witamy!
Serdecznie witamy uczniów uczęszczających do szkół w gminie wiejskiej Gorzyce, ich rodziców, opiekunów i nauczycieli!
Strona internetowa projektu „Szkoły na plus – kompleksowe programy rozwojowe dla 7 szkół podstawowych w gminie wiejskiej Gorzyce w woj. śląskim” jest pomyślana jako źródło informacji o tym, jakie działania aktualnie przeprowadzamy, oraz jako kompendium wiedzy dla Was, uczniów.
Na stronie nie zabraknie najświeższych informacji, a także pomocy dydaktycznych i wskazówek dla opiekunów.
Projekt matematyczno-przyrodniczy Zajęcia matematycznotechniczne część techniczna z projektu Szkoły na plus odbywały się w poniedziałki i prowadzone były przez p. Anite Brocką. Głównym celem zajęć było wprowadzenie uczniów w zagadnienia techniczne występujące w otoczeniu i środowisku oraz rozbudzenie zainteresowań technicznych. Na zajęciach uczniowie nabywali umiejętności manualne i poznawcze,które wzbudzały wyobraźnię techniczną, kreatywność. Nabyte umiejętności techniczne uczniowie wykorzystają w życiu codziennym. Podczas zajęć praktycznych uczestnicy poznali metodę wykonywania kwiatów z krepiny, wyplatania koszyków z wikliny, wykonywali kartki okolicznościowe metodą qulilingu,tworzyli i ozdabiali torebki papierowe. Dodatkowo uczniowie poznali elementy krawiectwa szyjąc maskotki oraz wykonując haft matematyczny. Relacje naszych uczniów z zajęć: Martyna Kowalska: Dzięki zajęciom mogę wykorzystać umiejętności tworzenia torebek na każdą okazję. Natalia Grzesiek: Zajęcia dały mi możliwość przyjemności szycia maskotki dla młodszego brata. Magdalena Kasparek Dzięki tym zajęciem mojej mamie sprawiłam przyjemność, wręczając kwiatek wykonany z krepiny. Justyna Kozieł. Na zajęciach poznałam metodę haftowania– haftem matematycznym. Anita Brocka: Wiele satysfakcji dały mi zajęcia, na której całą grupą wykonaliśmy koszyk z wikliny.
Na słowa piosenki słynnego Marka Grechuty, uczniowie naszej szkoły
biorący udział w projekcie na pewno odpowiedzą TAK. Podczas sobotniej
wycieczki Krakowa poszerzyli swoja wiedzę historyczną, słuchając panią
przewodnik podczas zwiedzania Zamku Królewskiego na Wzgórzu Wawelskim
przy lewym brzegu Wisły, Katedry najważniejszego kościoła w Krakowie,
miejsca pochówku wielu królów Polski (m.in. królowie Stefan Batory,
Władysław IV Waza, Zygmunt II August, August II Mocny, Zygmunt III Waza
czy
Jan Kazimierz Waza.), biskupów oraz znanych i wybitnych osób jak Adama
Mickiewicza czy Juliusza Słowackiego. Kolejnym punktem programu był
spacer z przewodnikiem po krakowskim rynku,wysłuchanie hejnału z wieży
Kościoła Mariackiego, Sukiennice.
opiekunowie: A. Brocka, M. Hajok
SPEKTAKL W TEATRZE ATENEUM
Uczestnicy projektu „Szkoły na Plus” obejrzeli dzisiaj spektakl w reżyserii Krystyny Jakóbczyk zatytułowany „Piękna i Bestia”.
Głównym bohaterem spektaklu był kupiec Hieronim, który wracając z dalekiej podróży, trafił w gościnę do dziwnego zamku. Mężczyzna, chcąc sprawić przyjemność swej najmłodszej córce – Pięknej, zerwał z zakazanego krzewu kwiat pąsowej róży. Cena, jaką musiał zapłacić za złamanie zakazu okazała się ogromna – kupiec zmuszony został do oddania swej córki pod opiekę Bestii.
Ta niezwykle ciekawa, pełna humoru opowieść zaciekawiła wszystkich widzów, którzy z zapartym tchem śledzili losy Pięknej i Bestii. Niezwykle atrakcyjna scenografia oraz drobiazgowo dopracowane kostiumy cieszyły oczy, natomiast dostosowana do nastroju muzyka stanowiła wręcz balsam dla uszu nawet najbardziej wytrawnych słuchaczy.
Ostatnie zajęcia Koła Teatralnego
Zajęcia teatralne z projektu „Szkoły na plus” zakończone! Głównym efektem naszej pracy jest spektakl „Kiedy będę dorosły”. Będzie on pokazany podczas Szkolnego Dnia Teatru. Na ostatnim spotkaniu nie zabrakło pożegnalnego tortu ozdobionego dwoma maskami teatralnymi. Na naszych twarzach gościła radość (tyle wspaniałych wrażeń pozostaje w naszych sercach) oraz smutek (to już koniec). Wracać pamięcią będziemy do tych spotkań,którym towarzyszył śmiech, gwar, twórczy hałas … no i marchewki!
Dwumetrowa ilustracja ogrodu dziadka (Grupa wsparcia humanistycznego)
Ogród dziadka zaczynał się za rogiem przy zagrodzie kurnika i z jednej strony ciągnął się aż do rzeki, a z drugiej do drogi, która prowadziła do wsi. Ogród był taki piękny i zadbany, że wyglądał jak park. Od strony rzeki dziadek miał rząd jabłonek, a w głębi niewielką winnicę. Reszta podzielona została na regularne pasy, pomiędzy którymi przebiegały małe kanaliki z wodą, służące do nawadnia. A każdy skrawek ziemi uprawiany były w inny sposób, w zależności od pory roku: była tam marchew, sałata, kapusta, ziemniaki, cebula i inne rodzaje warzyw.
Tak zarysowany został świat przedstawiony utworu „Mój dziadek był drzewem czereśniowym” Angeli Nanetti. Uczestnicy grupy wsparcia humanistycznego „Szkoły na plus” na dzisiejszych zajęciach opracowali dwumetrowy plan opisywanego ogrodu. Pracowali niezwykle żmudnie, odtwarzając w najdrobniejszych szczegółach nawet najmniejszy elementy. Ilustracja zachwyca zarówno rozmiarem, jak i oryginalnością wykonania.
Drodzy Uczniowie,
najserdeczniej dziękuję Wam za Wasz trud.
Zuzanna Krótki
Jak zdobyć czarodziejską piszczałkę? (Grupa rozwoju humanistycznego)
Storm otrzymała od umierającej matki niezwykłą piszczałkę, mającą moc władania ludzkimi sercami. Niestety pewnego dnia wilkołak doktor DeWilde odebrał ją dziewczynce. Planował podporządkować sobie ludzi i wykorzystać ich do niewolniczej pracy. Storm postanowiła udaremnić jego zamiary. Stanęła do ostatecznej walki.
Jej zmagania przedstawili uczestnicy grupy rozwoju humanistycznego Szkoły na Plus, którzy na zajęciach przygotowali dwie gry planszowe. Najpierw uczennice przy pomocy nauczyciela wypisały z fragmentu książki Lyn Garden „Wiejemy do lasu” bohaterów utrudniających zdobycie instrumentu lub go strzegących, miejsca i przedmioty niebezpieczne oraz sytuacje przyśpieszające lub opóźniające zdobycie piszczałki. Następnie dziewczyny przygotowały instrukcję oraz schemat planszy.
Głównym, a jednocześnie najbardziej emocjonującym, celem zajęć była jednak rozegrana przez uczennice partia gry planszowej. Uczestniczki były niezwykle zaangażowane w cały projekt, rzetelnie przygotowywały się do zajęć, za co im najserdeczniej dziękuję.
Zuzanna Krótki
PRAWDZIWI GRACZE UNIKAJĄ DOPALACZY! Obejrzyj film, kręcony w 2012 roku. Aktorami są nasi absolwenci.
Życzymy Wam bezpiecznych ferii!
Drodzy Uczniowie,
niebawem ferie zimowe, które trwać będą od 2.02.2015 r. do 13.02.2015 r. W tym, jakże wspaniałym dla Was czasie, życzymy Wam pogodnych ferii zimowych i udanego wypoczynku po trudach ciężkiej, kilkumiesięcznej pracy!
Pamiętajcie jednak o kilku niezbędnych, dobrze Wam znanych zasadach bezpieczeństwa:
- Nigdy nie zjeżdżamy na sankach w pobliżu dróg – także tych rzadko uczęszczanych. Zwracamy uwagę, czy zachowana jest bezpieczna odległość do najbliższej ulicy. Skąd możemy mieć pewność, że wyhamujemy na czas, widząc zbliżający się samochód?
- Rzucając się śnieżkami, nie łączymy miękkiego śniegu z kawałkami lodu czy kamyczków. Staramy się nie celować w twarz drugiej osobie, żeby nie uszkodzić komuś oka. Nigdy nie rzucamy śnieżkami w nadjeżdżające samochody – zaskoczony kierowca może stracić równowagę i spowodować wypadek.
- Na łyżwach jeździ się tylko w wyznaczonych miejscach. Stawy, jeziora czy rzeki, nawet jeśli pokryte są (z pozoru!) grubą warstwą lodu, nie są bezpiecznym miejscem do zabawy. Lód w każdej chwili może się załamać!
- Place budowy to nie miejsce na zabawę. Pokryte śniegiem kopce kuszą i zachęcają do gonitwy, jednak nigdy nie możemy być pewni, czy warstwa białego puchu nie kryje szczelin lub głębokiego, źle zabezpieczonego, dołu.
- Zjeżdżając na nartach czy sankach, pamiętamy o obowiązujących na stokach przepisach i zasadach bezpieczeństwa. Warto też zapoznać się z dekalogiem narciarskim, opracowanym przez GOPR (bezpiecznystok.pl).
- Nie doczepiamy sanek do samochodu. Źle zabezpieczony kulig może stwarzać duże zagrożenie dla naszego bezpieczeństwa.
- Nie gramy w „hokeja na lodzie” na ulicy. Zajęci zabawą, możemy nie dostrzec w porę nadjeżdżającego z nadmierną prędkością samochodu.
- Pamiętamy, że w zimowe dni kierowcy mają ograniczoną widoczność, a samochody potrzebują dłuższego czasu hamowania. Nie przebiegamy przez ulicę. Nie przechodzimy w miejscach niedozwolonych. Pamiętamy też, by doczepić do rękawa lub plecaka elementy odblaskowe.
- Widząc zwisające z dachów sople, nie strącamy ich patykami lub kamieniami. Informujemy o nich osobę dorosłą.
- Uważamy na źle zabezpieczone konstrukcje ze śniegu. Dach igloo, w momencie odwilży, grozi zawaleniem
i przysypaniem nas. O nieszczęście nietrudno.
Projekt edukacyjny UNICEF „Szkoła z prawami dziecka”
W roku szkolnym 2013/14 nasza szkoła przystąpiła do projektu edukacyjnego UNICEF „Szkoła z prawami dziecka”. Celem projektu było zapoznanie uczniów z Konwencją Praw Dziecka i uświadomienie im znaczenia ich praw w życiu codziennym. W ramach akcji uczniowie wzięli udział w cyklu lekcji poświęconych prawom dziecka. W oparciu o podręcznik przygotowany przez UNICEF dzieci dowiedziały się, czym są prawa dziecka, jak należy rozumieć zapisy konwencji o prawach dziecka oraz jak przekładają się one na ich codzienne życie. Co więcej, uczniowie wybrali osobę, która ich zdaniem wyróżnia się w propagowaniu praw dziecka. Koordynato akcji, p. Edyta Szulik, przygotowała przedstawienie teatralne o prawach dziecka, w którym wystąpili uczniowie obecnych klas szóstych. Po przedstawieniu uczniowie wręczyli pani dyrektor dyplom i gwiazdę „Szeryfa Praw Dziecka”. Podsumowując, udział w akcji w znaczący sposób przyczynił się do wzrostu świadomości uczniów na temat ich praw.
POMAGAMY ZWIERZĘTOM
Uczniowie naszej szkoły bardzo chętnie włączają się we wszystkie akcje, których celem jest pomaganie innym. Tym razem uczniowie wsparli akcję pomagania zwierzętom z pobliskiego przytuliska w Wodzisławiu Śląskim. Dzięki darom uczniów udało zebrać się karmy dla psów i kotów, koce oraz obroże. Wszystkie zebrane dary z pewnością pomogą zwierzętom w przytulisku przetrwać ciężki dla nich okres zimy. Dziękujemy wszystkim uczniom, którzy zaangażowali się w akcję! Koordynatorkami akcji były p. Edyta Szulik i p. Marzena Hajok.
Dziecko w sieci
POBIERZ: dziecko w sieci (1)
Internet nie jest sam w sobie niebezpieczny ani zły, ale źli ludzie mogą go wykorzystywać w niewłaściwy sposób (podobnie, jak każdą inną rzecz stworzoną przez człowieka). Właśnie tacy ludzie zagrażają Ci w Sieci.
Nigdy nie wiadomo, kto jest po drugiej stronie.
Najczęstsze zagrożenia, na jakie narażone są dzieci w Internecie:
kontakt z treściami pornograficznymi
kontakt z materiałami epatującymi przemocą
kontakt z pedofilami
uzależnienie od Internetu
kontakt z internetowymi oszustami
nieświadome uczestniczenie w działaniach niezgodnych z prawem
konsekwencje finansowe (np. korzystanie z dialerów)
nieświadome udostępnianie informacji (np. numerów kart, adresów, haseł)
ZASADY BEZPIECZEŃSTWA
INFORMACJE – nie udzielaj
Jeśli nie musisz, nie ujawniaj prawdziwych danych, a jeśli takie informacje są wymagane zapytaj rodziców, czy możesz je podać w tej konkretnej sytuacji.
NIEZNAJOMI – nie ufaj
Pamiętaj o tym, że tak naprawdę wcale nie znasz osób spotkanych w Sieci, a to, co piszą o sobie, nie musi być prawdą.
TY – odpowiadaj za siebie
Nie zapominaj też, że w każdej chwili możesz się wylogować. kiedy coś Cię zdenerwuje lub sprawi, że poczujesz się zakłopotany.
ETYKIETA – przestrzegaj
Główne zasady obowiązujące wszystkich użytkowników Internetu:
- myśl (!);
- nie działaj na czyjąś szkodę;
- nie nadużywaj.
RODZICE – ufaj
Jeżeli w Sieci przytrafi Ci się coś, co sprawi, że poczujesz się zakłopotany, urażony albo w jakikolwiek sposób skrzywdzony, powiedz o tym właśnie rodzicom. Oni będą wiedzieli, co zrobić.
NIEUCZCIWOŚĆ – wystrzegaj się
W Internecie można znaleźć mnóstwo materiałów, z których nie można korzystać bez zapłacenia, bo jest to po prostu kradzież, za którą grożą surowe kary.
EDUKACJA – ucz się i ucz rodziców
Rodzice wiele Cię nauczyli, teraz Ty możesz zrobić coś dla nich. Pokaż im, jakie możliwości kryją się w Internecie, a na pewno ułatwisz im życie.
TABELA – używaj
Opracuj z rodzicami Umowę dotyczącą korzystania z Internetu. Ich doświadczenie życiowe i Twoja znajomość sieci pozwoli Wam ustalić zasady, dzięki którym unikniecie zagrożeń związanych z surfowaniem po Internecie.
PAMIĘTAJ!
Więcej informacji na stronach:
Opracowała: Miłosława Jaźwiecka-Belter
POBIERZ: Program poprawy bezpieczeństwa
Drodzy Rodzice!
Zwracamy się z prośbą do rodziców i opiekunów, by w czasie ferii zwracali szczególną uwagą na swoje dzieci.
Oto kilka niezastąpionych rad
– niech dziecko wraca do domu o ustalonej porze – jeszcze przed zapadnięciem zmroku;
– niech nie rozmawia z osobami obcymi oraz nie wpuszczaj ich do swojego mieszkania;
– unika kontaktu z bezpańskimi psami;
– nie zjeżdża na sankach, nartach w pobliżu jezdni,
– niech nie jeździ na łyżwach po zamarzniętych jeziorach, stawach,
-dziecko poruszające się po drodze, po zmierzchu, jest obowiązane używać elementów odblaskowych w sposób widoczny dla innych uczestników ruchu.
– dzieci w wieku do lat 12, których wzrost jest niższy od 150 cm powinni być przewożone samochodem w specjalnych, atestowanych fotelikach, dostosowanych do wieku, wagi i wzrostu dziecka.
– obowiązkowo zapinamy dziecku pasy w samochodzie, nawet, jeśli jedziemy kilka kilometrów!!
Zapamiętajmy jednak: największym zagrożeniem dla naszych pociech jest NUDA. Kiedy dzieci nie mają zorganizowanego wypoczynku, możemy być pewni – coś wymyślą.
INTERESUJ SIĘ JAK DZIECKO SPĘDZA WOLNY CZAS!!
STOP PRZEMOCY – KOMIKSY UCZNIÓW
Mateusz BEDNAREK
Kamil KUCHEJDA
Wiktoria NIEDZIELSKA
DRODZY RODZICE!!!
W TROSCE O BEZPIECZEŃSTWO NASZYCH DZIECI PAMIĘTAJMY, ŻE;
1.Dziecko na rowerze, powinno;
- mieć sprawny i prawidłowo wyposażony rower,
- posiadać kartę rowerową, jeżeli porusza się rowerem po drodze,
- zawsze używać kasku, jest obowiązkowy!
2.Dziecko poruszające się po drodze, po zmierzchu, jest obowiązane używać elementów odblaskowych w sposób widoczny dla innych uczestników ruchu.
3. Dzieci w wieku do lat 12, których wzrost jest niższy od 150 cm powinni być przewożone samochodem w specjalnych, atestowanych fotelikach, dostosowanych do wieku, wagi i wzrostu dziecka
4. Obowiązkowo zapinamy dziecku pasy w samochodzie, nawet, jeśli jedziemy kilka kilometrów!!
