Żegnamy kasy szóste
24 czerwca 2016 roku pożegnaliśmy uczniów klas szóstych. Akademia z udziałem piątoklasistów, przygotowana przez p. Zuzanną Krótki, p. Danutą Niziołek oraz p. Józefę Musioł-Górską, miała charakter dość nietypowy. Przypominała UROCZYSTĄ GALĘ ROZDANIA OSKARÓW.
Uczniowie klas piątych przyznali odznaczenia swoim starszym kolegom w ośmiu kategoriach: 1. Złoty Globus – za nadprogramowe urywanie się z lekcji, 2. Order Orła Szkolnego – za częste bujanie w obłokach, 3 Nagroda Fryderyka – za namiętne śledzenie wszystkich seriali, 4. Złote Lwy – za odwagę w reprezentowaniu interesów klasy, 5. Złoty Pas Karate – za powstrzymywanie sporów pomiędzy młodszymi kolegami, 6. Nagroda Nike – za motywowanie polonistek do wymyślania coraz to ciekawszych tematów wypracowań, 7. Złota Palma – za codzienne zmagania w celu zachowania idealnego kształtu fryzury, 8. Order Uśmiechu – za piękny uśmiech nawet w pochmurne dni. Wszyscy nagrodzeni otrzymali pamiątkowe złote medale z wygrawerowanymi, splecionymi dłońmi.
Atrakcjom nie było końca. Widzowie mieli również okazję usłyszeć piękne improwizacje, odegrane na trąbce i klarnecie, zobaczyć popisy mistrzów tańca towarzyskiego i baletowego oraz wsłuchać się w kompozycje wokalne przyszłych piosenkarek.
Zebrani byli pod ogromnym wrażeniem występu, o czym świadczyły ich gromkie brawa (Zdjęcia w zakładce GALERIA).
Szóstoklasiści żegnają szkołę
22 czerwca 2016 roku podczas uroczystej, pożegnalnej akademii uczniowie wspaniale przygotowani przez p. K. Tatarczyk zatańczyli „Poloneza”, a oprawę muzyczną przygotowała p. K. Kucza. Po części oficjalnej uczniowie przedstawili bajkę autorstwa p. B. Budnik. Motywem przewodnim opowiedzianej opowieści było królestwo, w którym żyła królowa Irena Sprawiedliwa(pani dyrektor) mająca córkę Anitę(wychowawczynię kl. VIa) i synka Artura (wychowawcę kl. VIb), którzy interesowali się sportem. W postać Anity wcieliła się uczennica Julia Rduch, która została spadochroniarką a rolę Artura boksera przedstawił Mateusz Nowak. Uczniowie wspaniale odegrali swoje role. Postacie te miały sporą gromadkę dzieci: Anita 20 (uczniów VIa) a Artur 19 (uczniów VIb) ogromnie wysportowanych, z niesamowitymi talentami sportowymi, które uczniowie klas: 6a i 6b przedstawiły wykazując się wspaniałymi pomysłami, sprytem i zręcznością. Podczas występu nie zabrakło sportów ekstremalnych, gier zespołowych, akrobacji gimnastycznych, boksu i tańca. Przedstawienie bardzo rozbawiło publiczność, nie zabrakło postaci i scen z życia szkolnego, na uwagę zasługuje postać Smoka Jachimusa odegrana przez Błażeja Nagiego.
Na zakończenie pożegnalnej uroczystości, pani dyrektor wręczyła list gratulacyjny dla państwa Prudel oraz podziękowała rodzicom klasy VIa i VIb za ogromne wsparcie i pomoc dla dobra szkoły. Wymienieni nauczyciele i wychowawcy wspaniale przygotowali swoją ostatnia w tej szkole akademię. Życzymy im, aby wszystkie ich przyszłe przedsięwzięcia udawały się im równie dobrze. Choć dzisiaj się żegnamy, pamiętajcie, że drzwi tej szkoły będą dla Was zawsze otwarte (więcej zdjęć w zakładce GALERIA).
Szkolny Dzień Teatru
Sukces Wesołych Nutek
W dniu 28 kwietnia 2016 roku zespół „ Wesołe Nutki” wziął udział w rejonowych przesłuchaniach do XXIII Regionalnego Przeglądu Pieśni „ Śląskie Śpiewanie”, które odbyły się w Zabrzu Biskupicach. Eliminacje rejonowe przeszliśmy bardzo pomyślnie i jury zakwalifikowało nas do kolejnego etapu, którym był przegląd finałowy w Koszęcinie.
Wczesnym rankiem 08.06.2016 r. wyruszyliśmy w dwugodzinną podróż do Koszęcina, gdzie mieści się siedziba Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”- głównego organizatora „Śląskiego Śpiewania”. Koszęcin- niewielka miejscowość za Tarnowskimi Górami tego dnia gościła wielu artystów z całego Śląska, których dało się zauważyć po odświętnych, ludowych strojach. Ogółem na przegląd finałowy zjechało się ponad 600 osób w różnym wieku- od przedszkolaków po ludzi dorosłych, emerytów itp.
Po przejściu głównej bramy do Zespołu Pałacowo- Parkowego dało się już wyczuć niezwykłą atmosferę. Dźwięki muzyki, śpiew, zespoły i kapele ludowe podążające do dziedzińca, w którym znajdowała się jedna ze scen tworzyły ten świąteczny klimat. Po oficjalnym rozpoczęciu „Święta Pieśni” przez prezentera Telewizji TVS i p. Piotra Hankusa- członka zespołu ” Śląsk” dokonano podziału wykonawców na odpowiednie grupy typu soliści, zespoły itp., a także przydzielono jurorów do poszczególnych grup. Przesłuchania odbywały się równocześnie w trzech różnych miejscach.
Nasz zespół „Wesołe Nutki” występował jako siódmy w kolejności wśród 20 innych zespołów wokalno- instrumentalnych. Poziom prezentacji wszystkich wykonawców był bardzo wysoki, gdyż jak powiedział jeden z konferansjerów do Koszęcina zjechali się najlepsi z najlepszych, a na dodatek całość występów filmowana była przez telewizję TVS Katowice. Po zaprezentowaniu się wszystkich grup artyści udali się w jedno miejsce aby wspólnie wykonać Trojaka do zaśpiewanej na żywo pieśni „ Zasiali górale”. Tak ogromne przedsięwzięcie poprowadził pan P. Hankus, a kamerzyści z telewizji utrwalili materiał filmowy kamerami naziemnymi i dronem. Około godz. 15.30 nastąpiło ogłoszenie wyników. Wszyscy czekaliśmy zniecierpliwieni kiedy nadejdzie kolej naszej grupy czyli zespołów wokalno- instrumentalnych. Kiedy jeden z jurorów odczytywał miejsca od najniższego do najwyższego w pewnym momencie zaniemówiliśmy gdy wypowiedziano nazwę zespołu „ Wesołe nutki”. Niestety był to zespół o tej samej nazwie jak nasza lecz z innej miejscowości. Nasza grupa nie została nagrodzona przez jurorów jednak sam wyjazd i występ wśród najlepszych zespołów ze Śląska był już dla nas wyróżnieniem. Wspaniały śpiew, piękne układy taneczne, życzliwa atmosfera i profesjonalna organizacja Święta Pieśni na długo pozostaną w naszej pamięci i pewnie dają kolejną mobilizację do pracy aby pojechać do Koszęcina za rok. Serdecznie dziękujemy paniom: Józefie Górskiej, Ewie Kubicy, Korneli Frysztackiej za pomoc w organizacji wyjazdu i opiekę podczas wycieczki. Serdecznie dziękuję też wszystkim Rodzicom, którzy dowozili lub pilnowali aby ich pociechy były obecne na dodatkowych próbach w soboty i dniach wolnych od szkoły.
Opiekun zespołu Katarzyna Kucza
Skład zespołu: Oliwia Stepczuk, Klaudia Styrnol, Emilia Myśliwiec, Kinga Kwiatkowska, Wiktoria Frysztacka, Kaja Barteczko, Wiktoria Talik, Julia Ignacy, Aneta Fabijańczyk, Ramona Moczała, Natalia Leśnik oraz kapela w składzie: Paulina Kubica, Bartek Kubica, Dacjan Radecki i gościnnie Konrad Kurasz
Wycieczka klas szóstych do Krakowa i Bochni
Serdeczne pozdrowienia z dwudniowej wycieczki do Krakowa i Bochni przesyłają uczniowie klas VI wraz z opiekunami – panem Arturem Dzierwą, panią Zuzanną Krótki oraz panią Joanną Michną. W ciągu ostatnich dni pogłębiliśmy naszą dotychczasową wiedzę z zakresu historii polski, przyrody oraz znajomości polskich legend. Naszymi wrażeniami podzielimy się już wkrótce. Póki co obejrzycie pamiątkowe zdjęcia!
Rozstrzygnięcie konkursu „Bez łaski załóż odblaski”
18 maja 2016 roku uczniowie klas IV-VI wzięli udział w zmaganiach, których celem było zaprezentowanie jak najbardziej przekonującej reklamy odblasków. W rywalizacjach wzięło udział 6 zespołów. Wszyscy uczestnicy wykazali się ogromną kreatywnością, w sposób niezwykle spójny skomasowali elementy aktorskie, choreograficzne, nie brak było również zaskakujących rekwizytów. I miejsce przyznane zostało zespołowi z klasy Va w składzie: Antonina Swoboda, Nina Stec, Żaneta Matera, Zofia Chlebik. Serdecznie gratulujemy!
Pokaz mody odblaskowej
18 maja 2016 roku odbył się I w historii naszej szkoły pokaz mody odblaskowej. Zobaczcie, jakie modowe stylizacje przygotowali nasi podopieczni.
Spotkanie z funkcjonariuszem policji.
17 maja 2016 roku wszyscy uczniowie naszej szkoły mieli okazję, aby porozmawiać z funkcjonariuszami policji na tematy bezpieczeństwa. Przemili panowie policjanci w sposób niezwykle rzeczowy objaśnili dzieciom, dlaczego należy przestrzegać przepisów ruchu drogowego, nosić elementy odblaskowe stroju oraz, jakie zagrożenia wynikają ze stosowania używek. Uczniowie byli niezwykle zainteresowani. Na koniec zrobili sobie wspólne zdjęcie z maskotą policji.
Szkolny Konkurs Ortograficzny „Łap byka za roki”
11 maja 2016 roku w naszej szkole przeprowadzony został szkolny konkurs ortograficzny, zatytułowany „Łap byka za rogi”. Przedstawiciele klas IV-VI musieli wykazać się znajomością zasad ortograficznych, pisali dyktando oraz uzupełniali teksty z lukami. Szkolnym mistrzem ortografii został – Dominik Palowski, wicemistrzem – Paweł Stabla, natomiast pierwszym wicemistrzem – Rafał Sowa. Imprezę przygotowały panie Zuzanna Krótki i Bernadeta Budnik. Serdecznie gratulujemy wszystkim uczestnikom.
Przedstawienie teatralne Cud w kanie Galilejskiej wystawiony
w Sanktuarium w Turzy Śląskiej
Przedstawienie teatralne zamiast nieszporów? Mieszkańców Turzy Śląskiej to już nie dziwi. Od kilku lat dzieci, które przyjęły Pierwszą Komunię Świętą, ich rodzice oraz goście mają okazję obejrzeć w czasie popołudniowego nabożeństwa inscenizację o treściach religijnych, w wykonaniu uczniów szkoły podstawowej i gimnazjum. W tym roku było podobnie. Kolorowe przebrania, niezwykle rytmiczny taniec, ale przede wszystkim przekaz, świadomość tego, że również w tak niespokojnym świecie, jak nasz, zdarzają się cuda.
I Dlaczego Cud w Kanie Galilejskiej?
„Tajemnicą światła jest początek znaków w Kanie, gdy Chrystus, przemieniając wodę w wino, dzięki interwencji Maryi, pierwszej z wierzących, otwiera serca uczniów na wiarę” – napisał w jednym ze swoich listów apostolskich ojciec święty Jan Paweł II. Właśnie w Kanie Jezus dokonał pierwszego cudu, po którym stało się coś niezmiernie ważnego, co skrzętnie odnotował święty Jan Ewangelista: „…i uwierzyli w Niego Jego uczniowie”. Apostołowie widzieli przecież, jak do stągwi wlewano na polecenie Jezusa wodę, czerpano z nich natomiast wino! Kto mógł uczynić coś takiego, jeśli nie sam Bóg?
Przemiana wody w wino ma wymiar symboliczny, prowadzący ku najważniejszej tajemnicy, jaką jest Eucharystia. Francois Mauriac – znany współczesny teolog uważa, że „w dniu, w którym oświadczy (Jezus Z.K.), że wino jest Jego Krwią i chleb Jego Ciałem, ci, którzy byli w Kanie, uwierzą w to bez wahania. Ten pierwszy cud, pozornie najmniej «duchowy» ze wszystkich, skierowuje uczniów bez ich wiedzy na właściwą drogę, wprowadza ich w przechodzącą wszelkie zrozumienie tajemnicę”.
Zarysowana przez F. Mauriaca paralela została wykorzystana przez nauczycieli ze Szkoły Podstawowej w Turzy Śląskiej – przede wszystkim przez panią Grażynę Salamon, panią Danutę Niziołek oraz panią Zuzannę Krótki, które przygotowały spektakl teatralny zatytułowany Cud w Kanie Galilejskiej.
II Fabuła spektaklu
Rzeczą oczywistą jest to, że dzieci, przystępujące do pierwszej Komunii Świętej nie potrafią trafnie interpretować znaczeń przenośnych zawartych w tekście biblijnym. Aby im to ułatwić, pani Grażyna Salamon – pomysłodawczyni, a zarazem reżyser, spektaklu – zdecydowała się na przygotowanie inscenizacji teatralnej oscylującej wokół historii pierwszego cudu Jezusa.
Scenariusz przedstawienia opracowała pani Zuzanna Krótki. Autorka stworzyła kontaminację czterech, pozornie różnych tekstów, tj. historia stworzenia świata, opowieść o weselu w Kanie Galilejskiej, przypowieść Jezusa o uczcie oraz kilka wersetów starotestamentalnej Księgi Przysłów.
Pogrążony w rozmyślaniach Jezus obserwuje bawiących się na weselu gości. W pewnym momencie dołączają się do niego jego uczniowie, którzy pełni obaw zastanawiają się czy świętując, nie popełniają czasem ostatniego spośród grzechów głównych – grzechu acedia (tj. lenistwo). Jezus jako przewodnik duchowy bez wahania powołuje się na Księgę Rodzaju, w której mowa jest o Bożym odpoczynku, a następnie opowiada słuchaczom przypowieść o uczcie. Nagle przechodzi do niego pełna nadziei Maryja, która sugeruje, że gospodarzom zabrakło wina. Po chwili zadumy – syn Boży dokonuje pierwszego cudu – zamiany wody w wino.
III Krótka recenzja
Spektakl odegrany został dwa razy – pierwszy raz 1 maja 2016 roku – dla dzieci, które przyjęły wczesną Komunię Św. oraz dla ich rodziców, drugi raz 3 maja 2016 roku dla uczniów klas II (i ich rodziców).
Wyreżyserowana przez panią Grażyna Salamon inscenizacja była niezwykle harmonijna i dopracowana w najmniejszych detalach. Ukazany na scenie biblijny świat, mimo że tak odległy, wydawał się bardzo realny, bliski odbiorcy. Spektakl otwierał rytmiczny taniec w stylu żydowskim, przygotowany przez panią Danutę Niziołek. Prezentowana etiuda choreograficzna, stanowiła wręcz idealne preludium do tematycznej całości.
Na szczególną uwagę zasługuje gra młodych artystów. Kilkunastoletni odtwórcy poszczególnych ról niezwykle realistycznie wcielili się w kreowane przez siebie postaci. Ich mimika, gesty, intonacja sprawiły, że widzowie praktycznie nie mogli oderwać od nich oczu.
Opisywany spektakl wywarł wrażenie na chyba wszystkich widzach. Wielu z nich wyraziło nadzieję na to, że Turzańska tradycja organizowania spektakli teatralnych podczas Pierwszej Komunii Świętej będzie kontynuowana.
Zuzanna Krótki
METROPOLITALNY KONGRES MISYJNY
23 kwietnia 2016 roku uczniowie, należący do PDMD uczestniczyli w Metropolitalnym Kongresie Misyjnym w Sanktuarium Matki Bożej Piekarskiej w Rudach Raciborskich. Uroczystej Eucharystii przewodniczył metropolita katowicki abp. Wiktor Skworc. Przed Eucharystią ks. Jan z Chin przedstawił sytuację Kościoła w Chinach. Kongresowi towarzyszył kiermasz misyjny. Na nim swoje stoiska miały poszczególne zgromadzenia zakonne, które zajmują się misjami. Dla dzieci były również zabawy na świeżym powietrzu. Każdy mógł spróbować peruwiańskiej zupy, jak również wysłuchać koncertu gospel zespołu „Przebudzenie”. Nasi uczniowie udzielili również wywiadu dla radia i telewizji.
JAKIE CZASY, TACY BOHATEROWIE
Spotkanie teatralne zorganizowane 15 kwietnia 2016 roku
w Szkole Podstawowej w Turzy Śląskiej było ogromnym przedsięwzięciem.
Uczniowie klas piątych wiele tygodni przygotowywali się
do zorganizowania muzycznej inscenizacji opowiadającej o losach niesfornego Szymona – pasjonata gier komputerowych, porwanego przez mitologiczną Hydrę. A wszystko po to, żeby móc „zarazić” widzów swoją miłością do teatru.
I Dlaczego mitologia?
Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że mity mają ogromne znaczenie dla rozwoju całej europejskiej kultury. Stanowią skarbiec zdobywanych przez wieki doświadczeń, spisanych w formie prostych historii. W miarę nabywania nowych umiejętności, starożytni układali coraz to ciekawsze historie i modyfikowali stare.
Bardzo interesująca (również ze współczesnego punktu widzenia) jest historia mitologicznego Heraklesa – syna Zeusa i Alkmeny, który w ramach kary wyznaczonej przez wyrocznię delfijska musiał wykonać 12 prac. Motyw pracy tegoż herosa uznaje się za jeden z najczęstszych motywów starożytnej literatury. Wykorzystał go między innymi Eurypides w dramacie Herakles, Wergiliusz w Eneidzie, Homer w Iliadzie i Odysei oraz Hezjod w Teogonii. Aktualnie Herakles stanowi uosobienie nadludzkiej siły, tężyzny fizycznej oraz oczywiście sprytu.
II Fabuła spektaklu
Zafascynowani postacią Heraklesa piątoklasiści bardzo chcieli przenieść mit o jego 12 pracach na deski teatru. Zdając sobie sprawę z tego, że nie do końca jest to możliwe – przepojona brutalnością oraz wątkami bardzo drastycznymi – historia Heraklesa nie do końca jest przecież odpowiednia dla dzieci (szczególnie dla tych młodszych), zdecydowałam, że napiszę scenariusz przedstawienia z „przymrużeniem oka”.
Głównym bohaterem sztuki uczyniłam niesfornego chłopca – Szymona pasjonata gier komputerowych, który zamiast na nauce skupia się na własnym hobby. Nie widzi przy tym konieczności odrabiania zadań domowych, przygotowywania się do lekcji ani wykonywania obowiązków domowych. Taki „egzemplarz” okazał się wręcz idealnym obiektem tortur dla lekko uwspółcześnionej Hydry, która aktualnie dręczy przecież dusze, a nie ciała. Posiadający 9 głów potwór pochłania Szymona, wciągając go do starożytności. Tam wstawia się za nim Demeter – bogini urodzaju, która z perspektywy matki, porwanego do Hadesu dziecka, błaga Hydrę o litość. Mitologiczny potwór jest niewzruszony. W końcu godzi się na to, by Szymon wykonał 12 prac, które niegdyś zlecone zostały Heraklesowi. Demeter wyposaża go natomiast w snickersa oraz coca colę – zgodnie z zasadą: Jakie czasy, tacy bohaterowie, jacy bohaterowie, taki nektar i ambrozja.
Główny bohater spektaklu wykonuje te same zadania, które ujęte zostały w tekście spisanym przez Jana Parandowskiego, z tym że tylko nieliczne sposoby ich realizacji pokrywają się. Szymon nie posiada nadludzkiej siły, nie potrafi strzelać z łuku ani biegać tak szybko, jak mitologiczny Herakles. Jest jednak czarujący, dowcipny oraz sprytny. Dzięki wymienionym przymiotom świetnie radzi sobie w świecie starożytnym, z którego udaje mu się wydostać po rozwiązaniu zagadki Sfinksa.
III Krótki opis spektaklu
Spektakl odegrany został dwa razy – pierwszy raz w szkole dla uczniów klas 1-6, drugi raz w przedszkolu w Turzy Śląskiej na sali gimnastycznej.
Ogromne brawa należą się całemu zespołowi aktorskiemu, liczącemu aż 49 osób. Uczniowie wręcz perfekcyjnie wcielili się w swoje role. Czarowali widzów, grali na ich emocjach, rozśmieszali. Pełna cynizmu oraz kpiącego spojrzenia Hydra, złowrogie, unoszące się w powietrzu ptaki, delikatna łania, roztrzepany Hermes, pobłażliwa Demeter, rozsądna Atena, bezlitosny Erysteus oraz jego niesforny sługa, zmęczony życiem Atlas, urocze Hesperydy – to tylko niektóre przykłady wręcz idealnych kreacji aktorskich. Nawet aktorzy, którzy odgrywali tak zwane role poboczne mieli w sobie to „coś”.
Na szczególną uwagę zasługuje ścieżka muzyczna – skoczna, rytmiczna i z przytupem, przygotowana przez panią Józefę Musioł-Górską. Krótkie energetyczne motywy grane, na keyboardzie, trąbce, flecie, akordeonie oraz klarnecie, łatwo wpadały w ucho i dynamizowały całe przedstawienie. Nie brakowało jednak krótkich, wolniejszych utworów, które potęgowały emocje, ilustrując stany emocjonalne bohaterów.
Nie mniej interesująca była choreografia. Pani Danuta Niziołek dobrze wyważyła poszczególne fragmenty, by pokazać jak najwięcej, a jednocześnie uniknąć niedosytu. Prezentowane układy taneczne połączone zostały bardzo sprawnie, dlatego punkty przechodzenia od jednego skrawka do kolejnego urywka w żaden sposób nie zaburzały płynności, a – co najważniejsze – wykorzystana choreografia tworzyła całościowy i spójny obraz.
Jestem przekonana, że spektakl zatytułowany Jakie czasy, tacy bohaterowie w wykonaniu uczniów klas piątych Szkoły Podstawowej w Turzy Śląskiej na długo zapadnie w pamięci zarówno starszych, jak i młodszych widzów.
Zuzanna Krótki
W imieniu uczniów klas piątych serdecznie dziękuję:
pani Marzenie Zimny – za udostępnienie nam sali
pani Józefie Musioł-Górskiej – za przygotowanie całej oprawy muzycznej
pani Danucie Nioziołek – za perfekcyjne dopracowanie choreografii
Markowi Grabcowi oraz Kacprowi Blanikowi – za przygotowanie nagłośnienia
rodzicom, którzy przygotowali kostiumy teatralne
Zuzanna Krótki
„MUZYKA FILMOWA” – KONCERT W NASZEJ SZKOLE
W czwartek 03.03.2016 roku w dużej sali gimnastycznej uczniowie naszej szkoły mieli okazję wysłuchać Koncertu muzycznego. Wykonawcami byli muzycy- instrumentaliści. Koncert poprowadziła pani Ksenia Więcek, która wprowadziła słuchaczy w temat muzyki filmowej. Dowiedzieliśmy się, że muzyka filmowa to dość „ nowy” rodzaj muzyki, który powstał na początku XX wieku. Początkowo zatrudniano orkiestry wykonujące muzykę do filmów na żywo, zaś z czasem powstała muzyka komputerowa, która w dzisiejszych czasach jest podkładana do większości filmów. W ten czwartkowy poranek usłyszeliśmy brzmienie puzonu, klarnetu, saksofonu i oczywiście keyboardu. Instrumentaliści prezentowali się w solowych utworach ale też i zespołowych. Dzieci reagowały bardzo spontanicznie na zasłyszane melodie z filmów „Kraina lodu”, „ Piraci z Karaibów”, „ Star Wars” i inne. Bardzo serdecznie dziękujemy Panu ŁUKASZOWI SOSNA, właścicielowi firmy Sosna Music, który ufundował dla nas ten koncert i podarował nam instrumenty perkusyjne.
Orszak Trzech Króli, czyli uliczne jasełka, podczas których zebrani uczestniczą w misterium Bożego Narodzenia powoli staje się turzańską tradycją. Z roku na rok w imprezie tej uczestniczy coraz więcej osób. Wszyscy z podziwem patrzą na aktorów, biorących udział w inscenizacji, z radością odśpiewują kolędy i pastorałki. A wszystko po to, by móc wraz z całą rodziną uczestniczyć w tajemnicy przyjścia na świat dzieciątka Jezus.
Historia Orszaku Trzech Króli
Za pierwowzór Orszaku Trzech Króli uznaje się jasełka. Legenda głosi, że przedstawienie to zapoczątkował sam święty Franciszek z Asyżu, który już 1223 roku, na leśnej polanie, ustawił oświetlony pochodniami żłóbek. Poprowadził do niego uroczystą procesję, aby wraz z mnichami i wiernymi modlić się, łącząc z całym światem w radości Bożego Narodzenia.
Obyczaj adoracji Jezusa w żłóbku szybko przeniesiono do franciszkańskich kościołów przyklasztornych. Tam, dla uświetnienia obchodów religijnych, urządzano przedstawienia – dramaty religijne o Bożym Narodzeniu. Motyw pielgrzymki do Bożego żłóbka odsunięty został natomiast na dalszy plan. Jedynie w Hiszpanii nie zaprzestano tradycji organizowania uroczystych procesji. Od XVIII wieku tym pochodom przewodzą postaci niezwykle hojnych Trzech Mędrców ze Wschodu, którzy obdarowują dzieci słodyczami.
Orszak Trzech Króli w Polsce
Trudno uwierzyć, że impreza skrojona na tak szeroką skalę – angażująca dziesiątki tysięcy osób, idących w wielobarwnych orszakach rozpoczęła się dopiero w 2009 roku.
W tym właśnie czasie w Szkole Żagle Stowarzyszenia Sternik zrodził się odważny pomysł, by w typowo szkolne jasełka zaaranżować inaczej – w przestrzeni miejskiej, a co więcej zaprosić do wspólnego świętowania mieszkańców Warszawy oraz turystów.
W ubiegłym roku po raz pierwszy zorganizowaliśmy w Turzy Śląskiej Orszak Trzech Króli. Honorowy patronat nad tą imprezą objęli: Daniel Jakubczyk – Wójt Gminy Gorzyce, Tadeusz Skatuła – Starosta Powiatu Wodzisławskiego, Ryszard Zawadzki – Poseł na Sejm RP oraz Adam Zdziebło – Senator RP. Rozdaliśmy 600 papierowych koron oraz aż 200 śpiewników. Wszyscy uczestnicy Orszaku byli pełni podziwu dla organizatorów przedsięwzięcia na tak szeroką skalę.
W obecnym roku patronat nad Orszakiem objęli gospodarze tej ziemi – Starosta Powiatu Wodzisławskiego pan Tadeusz Skatuła oraz Wójt Gminy Gorzyce pan Daniel Jakubczyk.
Przebieg tegorocznej uroczystości
O godzinie 11,00 mieszkańcy powiatu wodzisławskiego wzięli udział w uroczystej mszy świętej, odprawionej w Sanktuarium NMP Fatimskiej w Turzy Śląskiej. Tam po mszy świętej przedstawiona została pierwsza scenka, w której to Józef i Maria zdecydowali o konieczności udania się do Betlejem na spis ludności.
Następnie, prowadzeni przez gwiazdę betlejemską, zebrani wyszli przed kościół, by powitać Trzech Mędrów ze Wschodu. Magowie przybyli przed oblicze okrutnego władcy – króla Heroda, który w towarzystwie przepięknych tancerek wsłuchiwał się w patetyczną orację arcykapłana. Wizyta uczonych wprowadziła ogromne zamieszanie w pałacu monarchy. Zdenerwowany i poniekąd również przestraszony Herod poprosił rabbiego Szamaę o wyjaśnienie zaistniałej sytuacji. Ten rozwinął papirusowy zwój, z którego odczytał tekst proroctwa. Była w nim mowa o narodzinach króla żydowskiego w Betlejem. Odczytana przepowiednia wprawiła Heroda w osłupienie. Pełen wściekłości władca skierował co prawda Trzech Mędrców do Betlejem, ale nakazał arcykapłanowi, by ten śledził gości. Każde dziecię, które nie ukończyło drugiego roku życia, miało natomiast ponieść śmierć (scenę przygotowały nauczycielki – pani Zuzanna Krótki, pani Grażyna Salamon, pani Danuta Niziołek, pani Józefa Górska).
Mędrcy wyruszyli zatem w barwnych orszakach do Betlejem. Towarzyszyły im dzieci, przebrane za rycerzy oraz dwórki. Odpowiadały one na wezwania królów następującymi słowami: Niech każdy dziś powie, Jezu ufam tobie. W miłosierdziu Boga, świat znajdzie pokój. Tam, gdzie jest Bóg, mieszka miłosierdzie.
Tak ułożony orszak dotarł wreszcie do Betlejem. Zebrani byli jednak świadkami przejawów ludzkiej obojętności oraz braku miłosierdzia, jakiego doznali Józef i Maryja. Kołacząc do drzwi niejednej gospody, wspominani bohaterowie biblijni nie usłyszeli nawet ciepłego słowa. W tle rozbrzmiewała natomiast niezwykle przejmująca piosenka, której słowa: Nie było miejsca dla ciebie, w Betlejem w żadnej gospodzie, ujęły chyba wszystkich zebranych.
Melancholia, jaka zrodziła się po obejrzeniu tej scenki, szybko jednak została przełamana dzięki pełnym radości, humoru oraz oczywiście naturalnego entuzjazmu postaciom pasterzy. Towarzyszyli im uczniowie, przebrani za baranki, którzy pięknie tańczyli w rytm przygrywanych kolęd. W tle pojawili się natomiast aniołowie, niosący dobrą nowinę. Tę scenę przygotowały panie Bernadeta Budnik oraz Katarzyna Kucza.
Przemarsz zebranych nie byłby jednak prawdziwym Orszakiem Trzech Króli bez elementów psychomachii. Kolejne dwie sceny (pierwsza przygotowana przez panie: Bożenę Swobodę oraz Jolantę Szurman, druga – przez ks. Tomasza Sakwerdę oraz ministrantów i młodzież zaangażowaną w organizację Światowych Dni Młodzieży) poświęcone bowiem zostały walce sił niebiańskich z piekielnymi. Świta księcia ciemności pragnęła zniechęcić zebranych do słuchania Pisma Świętego, kusiła tanimi rozrywkami, ośmieszała przejawy ludzkiego miłosierdzia. Na szczęście działania te okazały się daremne, natomiast cały orszak podążał do stajenki.
Tam, na stogu siana, zebrani zobaczyli nowonarodzone dziecię w ramionach Matki Bożej, przy której stał święty Józef. Boża Rodzina otoczone była gromadką tańczących aniołków. Ze zdziwieniem oraz z przeogromną wiarą w sens cierpienia Trzej Królowie oddali pokłon maleńkiemu Jezusowi. Na koniec wszyscy uczestnicy orszaku wspólnie odśpiewali piosenkę Jezus Chrystus Król Zbawiciel. Scena przygotowana została przez panie Bernadetę Budnik oraz Katarzynę Kuczę.
Całe przedsięwzięcie zostało sfinalizowane dzięki ogromnemu wsparciu Rodziców, a także dzięki zaangażowaniu dyrektora Szkoły Podstawowej w Turzy Śląskiej, dyrektora Gimnazjum w Turzy Śląskiej, nauczycieli obu placówek, księdza proboszcza. Jesteśmy wdzięczni tym wszystkim osobom, które przyczyniły się do uświetnienia Orszaku Trzech Króli. Gdyby nie one, zorganizowanie ulicznych jasełek nie byłoby możliwe.
Zuzanna Krótki
To już 130 lat
W 1885 roku, dokładnie 130 lat temu założona została Szkoła Podstawowa w Turzy Śląskiej. Przez lata placówka przechodziła szereg reform, przybywało oddziałów kształcenia, zmieniali się dyrektorzy, nauczyciele, nawet budynki. Jednak szkoła szczęśliwie dotrwała do dnia, w którym może obchodzić swoje święto.
Historia szkoły
Mówiąc o szkole w Turzy, starsi mieszkańcy zawsze wskazują dwa budynki mieszczące się przy ulicy Powstańców. Pierwszy z nich, znajdujący się bliżej drogi, powstał prawdopodobnie około roku 1885, drugi natomiast, położony w głębi placu szkolnego, zaczął funkcjonować około roku 1911. Szkoła, stała się w pełni polską szkołą w 1922 roku, po przyłączeniu Górnego Śląska do Rzeczypospolitej. Jej pierwszym kierownikiem został p. Franciszek Pagieła, pochodzący ze Śląska Cieszyńskiego. W 1936 r. w szkole w Turzy było jeszcze 5 innych nauczycieli. Należeli do nich Andrzej Cieślar, Rudolf Górecki, Anna Kafkówna, Agnieszka Kopianka, Maria Hermanówna.
Po śmierci p. Franciszka Pagieły w 1948 r. jego następcą zostaje p. Rudolf Górecki, który pełnił tę funkcję przez 20 lat do 1968 r. Po nim kolejnymi dyrektorami szkoły byli: p. Tadeusz Pukowiec w latach 1968 – 1971 p. Eryk Lizurek w latach 1971 – 1979 p. Barbara Pukowiec w latach 1979 – 1991 p. Lucyna Gajda w latach 1991 – 1999 p. Irena Sula od 1999 roku.
W 1988 r. zapadła długo oczekiwana wśród uczniów, mieszkańców i nauczycieli decyzja o budowie nowej szkoły. 1 września 1995 r. odbyła się uroczysta inauguracja roku szkolnego w nowej szkole. Oddany do użytku segment mieścił klasy uczniów IV – VIII. Uczniowie klas młodszych uczyli się jeszcze w starej szkole.
16 listopada tego też roku szkoła przyjęła imię ks. Ewalda Kasperczyka
– postaci charyzmatycznej, wieloletniego proboszcza tutejszego kościoła, który dzięki działalności księdza stał się sanktuarium Matki Boskiej Fatimskiej, miejscem pielgrzymek. Patrona wybrano w wyniku referendum przeprowadzonego wśród mieszkańców wsi.
Pierwszy segment otwartej szkoły wzbudził zachwyt zarówno uczniów jak i nauczycieli. W ślad za nim ukończono kolejne: w 1996 r. – segment mieszczący klasy I – III, w 1998 r.– salę gimnastyczną, a w 2003 r. kuchnię, stołówkę , salkę do gimnastyki i świetlicę profilaktyczną.
Przygotowania do jubileuszu
O pomoc w przygotowaniu jubileuszu zwróciliśmy się do naszych absolwentów. Niektórzy z nich wypożyczyli nam swoje pamiątki z lat szkolnych: zdjęcia, stare zeszyty, dyplomy, laurki, klasówki, nawet dzienniczki uczniowskie, inni spisali swoje wspomnienia.
Zebrane materiały zaprezentowane zostały w dniu jubileuszu na specjalnie przygotowanej do tego celu wystawie. Wspomnienia absolwentów wydane zostaną natomiast w księdze jubileuszowej.
Żywe było również zaangażowanie uczniów w przygotowanie obchodów jubileuszowych. Dzieci przeprowadziły wywiady z tymi osobami, które niegdyś chodziły do naszej szkoły, wykonały ogromne makiety budynku szkolnego, a nawet uzewnętrzniły swoje talenty literackie, pisząc przepiękne wiersze (wręcz ody, których adresatem była Szkoła).
Bardzo istotne było także właściwe przygotowanie się do akademii, podczas której dzieci mogły zaprezentować zarówno swoje zdolności aktorskie, muzyczne, jak i taneczne.
Nasze zaproszenie przyjęli
To chyba oczywiste, że tak ważny jubileusz powinno się świętować w znakomitym gronie, a ponieważ szkoła w Turzy wychowała wielu wybitnych absolwentów, zaprosiliśmy ich wszystkich. Swoją obecnością zaszczycili nas między innymi: pan Tadeusz Szkatuła – starosta powiatu wodzisławskiego, pan Jan Bochenek – dyrektor delegatury w Rybniku, pan Daniel Jakubczyk – wójt naszej gminy, pan Krzysztof Małek – przewodniczący Rady Gminy.
W obchodach jubileuszu wzięli również udział dyrektorzy szkół i przedszkoli, członkowie rady rodziców, grono pedagogiczne, uczniowie oraz emerytowani pracownicy szkoły.
Przebieg obchodów jubileuszu 130-lecia
Uroczystość rozpoczęła się od mszy świętej. Nabożeństwo odprawili księża-absolwenci, tj.: Stanisław Juraszek, Piotr Mrozek, Andrzej Rudolf oraz nasz ksiądz proboszcz Kazimierz Czempiel.
Przed mszą delegacje uczniowskie oraz nauczyciele zapalili znicz na grobie ks. Ewalda Kasperczyka, a następnie udali się na cmentarz, by tam pokłonić się zmarłym nauczycielom oraz innym pracownikom szkoły. Złożono kwiaty, zapalono znicze, oddano się chwili refleksji.
Kulminacyjnym punktem uroczystości była jednak akademia, którą otworzyły prowadzące galę – panie Zuzanna Krótki oraz Joanna Michna. Nauczycielki przypomniały zebranym historię szkoły, udzieliły głosu pani dyrektor – Irenie Suli, która następnie przekazała pałeczkę zebranym gościom: panu Tadeuszowi Skatuli – staroście powiatu wodzisławskiego, panu Janowi Bochenkowi – dyrektorowi delegatury w Rybniku, panu Danielowi Jakubczykowi – wójtowi Gminy Gorzyce, panu Krzysztofowi Małkowi – przewodniczącemu rady Gminy Gorzyce, pani Zycie Czyż, reprezentującej Związek Nauczycielstwa Polskiego, pani Natalii Kusz, pełniącej przez wiele lat funkcję przewodniczącej rady rodziców oraz pani Irenie Sauer – poetce.
Następnie uczniowie pod artystyczną opieką pań: Bernadety Budnik, Klaudii Tatarczyk, Danuty Niziołek, Katarzyny Kuczy, Joanny Michny, Małgorzaty Frączek, Józefy Górskiej oraz choreografów zespołu Miraż i Lord Dance odegrali spektakl teatralny zatytułowany Zjazd absolwentów. Scenariusz przedstawienia napisały nauczycielki – panie Bernadeta Budnik, Joanna Michna, Małgorzata Frączek, Katarzyna Kucza.
Fabuła inscenizacji koncentrowała się wokół spotkania byłych uczniów, którzy po latach wrócili z wizytą w mury swojej szkoły. Kolejni bohaterowie opowiadali obecnemu dyrektorowi szkoły (pani Irenie Suli) o tym, jak potoczyły się ich losy. Autorki przedstawienia znalazły doskonały sposób na to, by „przemycić” trochę lokalnej historii, ale jednocześnie nie znużyć nią ani młodego, ani nieco starszego widza. W tej humorystycznej „paradzie życiorysów” uwagę przykuły przede wszystkim wspomnienia wiązane z uroczystościami szkolnymi, wyjazdem na zieloną szkołę, także z rozmaitymi konkursami, w których to absolwenci prezentowali swoje umiejętności.
Akcja przedstawienia przepięknie przeplatana była utworami muzycznymi, wykonywanymi przez naszych uczniów grających na trąbce, skrzypcach, keyboardzie, akordeonie, klarnecie, flecie prostym oraz flecie bocznym. Wszystkie utwory wyróżniało ciekawe, niezwykle oryginalne brzmienie, odchodzące nieraz od prostych melodii, niezakłócające przy tym oczywistych harmonii. Muzyce towarzyszyły niezwykle różnorodne, przygotowane wręcz po mistrzowsku, układy choreograficzne.
Na koniec młodzi aktorzy zaprosili na scenę byłych dyrektorów, by wraz z nimi móc odśpiewać finałową piosenkę, zatytułowaną Szkoła jest nowelą. Moment ten był niezwykle wzruszający dla większości zebranych, którzy na stojąco oklaskiwali młodych artystów.
Po akademii goście udali się do salki gimnastycznej, aby tam móc obejrzeć albumy, gabloty, artykuły młodych dziennikarzy, prace plastyczne szkolnych artystów oraz absolwentów, klasowe i szkolne kroniki, będące przecież skarbnicą wiedzy na temat szkolnego życia, historyczne pamiątki, a także dokumenty sięgające dawnych lat istnienia szkoły, słowem efekty stutrzydziestoletniej działalności placówek oświatowych w Turzy Śląskiej.
A na deser? Spotkanie absolwentów!
Niezwykle atrakcyjne było także popołudniowe spotkanie wszystkich absolwentów szkoły. Zebrani mieli okazję obejrzeć, odegrany rano spektakl teatralny, jak również wysłuchać popisów tych absolwentów, którzy niegdyś zdobywali dla szkoły wysokie lokaty w konkursach czy wyróżnienia.
Galę tym razem poprowadzili tacy nauczyciele, jak pan Joachim Grabiec oraz pani Elżbieta Nowak. Podczas uroczystości prowadzący pytali zebranych o to, jakie posiadają wspomnienia związane z historią szkoły oraz którymi opowieściami chcieliby się podzielić. Okazało się, że absolwenci najwyraźniej pamiętają te chwile, kiedy mogli zaprezentować swoje zdolności. Nic więc dziwnego w tym, że autorzy scenariusza tej części uroczystości, uwzględnili w swoim scenariuszu popisy absolwentów.
Najpierw wokalnie zaprezentowały się: panie Ewa Karwot oraz Katarzyn Pawlica. Przygrywała im Michalina Kucza oraz, jak zawsze nieoceniona, pani Józefa Górska –emerytowana nauczycielka muzyki w naszej szkole. Wokalistki założyły barwne stroje, spięły włosy w warkocze, dzięki czemu wyglądały dokładnie tak, jak wtedy, kiedy zdobyły główną nagrodę konkursu muzycznego. Duet cieszył się ogromną sympatią widzów.
Równie serdecznie oklaskiwany był pan Adam Kucza, który wykonał pieśń zatytułowaną Mom szczewiki nowe. Absolwent przygotował kostium, który idealnie korespondował z tekstem odśpiewywanej piosenki.
Ogromne zaskoczenie, a zarazem podziw wzbudził również zespół instrumentalny pod batutą pani Józefy Górskiej w składzie p. Aleksandra Musioł, p. Weronika Szuścik, p. Sylwia Adamczyk, p. Aneta Szewczyk, p. Sylwia Styrnol, p. Marzena Matera, p. Katarzyna Pawlica, p. Michał Pojda oraz p. Mariusz Mucha. Subtelne dźwięki wygrywane przez muzyków stanowiły poezję dla uszu wszystkich, nawet tych najbardziej wytrawnych słuchaczy. Widownia niemal oniemiała z wrażenia.
Podczas uroczystości nie zabrakło również momentów pełnych humoru i komizmu słowa. Przykładem może być chociażby skecz teatralny, przygotowany przez absolwentki, (byłe uczennice pani Bernadety Budnik). Panie Aldona Stabla, Patrycja Gembalczyk, Sabina Stabla w sposób niezwykle przekonujący przedstawiły scenkę zatytułowaną Kiszenie kapusty, natomiast ich nienaganna dykcja oraz przepiękny tembr głosu aż zmuszał słuchacza do skupienia uwagi na opowiadanej historii. Słowa uznania należą się również Pawłowi Witebskiemu, którego ślonsko godka rozbawiła chyba wszystkich słuchaczy.
Ponadto przedstawione zostały dokonania takich absolwentów, jak Ewelina Szulik, Patrycja Gembalczyk, Michał Mrozek.
Na koniec panie Zuzanna Krótki, Danuta Niziołek oraz Grażyna Salamon odczytały z biuletynu zatytułowanego Opowiem ci o mojej szkole wspomnienia: pana Tadeusza Pukowca – byłego dyrektora szkoły, pani Anieli Piątek – emerytowanej nauczycielki oraz pana Wacława Wrany.
Znaczenie uroczystości
Mottem jubileuszu były słowa Tadeusza Różewicza: Szanuj każde wspomnienie, z nich składają się wielkie historie. W przekonaniu uczestników obchodów 130-lecia Szkoły Podstawowej w Turzy Śląskiej organizatorzy zrobili wszystko, by móc wprowadzić przywołane słowa w życie. Świadczyły o tym gratulacje, życzenia, uśmiechy zebranych, ale przede wszystkim przekonanie, a raczej pewność uczniów oraz absolwentów, że oni również dołożyli cegiełkę swojej w postaci swojej historii do ogromnego gmachu doświadczeń tych, którzy uczyli się w szkole w Turzy Śląskiej.
Zuzanna Krótki, Irena Sula
KOROWÓD WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH
30.10.2015 roku w naszej szkole zorganizowany został Korowód Wszystkich Świętych. Uczniowie przebrali się za wybrane, godne naśladowania postaci, a następnie ustawili się w zwartym szeregu, by wspólnie móc przejść korytarzem szkoły. Okazało się, że dzieci posiadają niezwykle bogatą wiedzę na temat świętych (i to nie tylko tych najbardziej znanych (sic.!)).
Wiadomości te prezentowali uczniowie swoim rówieśnikom, którzy z zapartym tchem przysłuchiwali się poszczególnym wypowiedziom. Na koniec wszyscy uczestnicy korowodu obejrzeli inscenizację zatytułowaną „Święci są wśród nas”.
Inicjatorką akcji była pani Grażyna Salamon, natomiast pomogły jej panie Aleksandra Fulek, Zuzanna Krótki oraz Danuta Nizołek.
Więcej zdjęć w zakładce GALERIA.
Spotkanie z misjonarzem Z okazji tygodnia misyjnego w czwartek 22.10.2015 r. w naszej szkole gościliśmy ojca Marka Mańka z zakonu Ojców Kamilianów, posługującego chorym. Przybył on do nas ze specjalnym gościem z Madagaskaru klerykiem Janem.Mimo że O. Marek nie był na misjach, jego zakon prowadzi działalność na różnych kontynentach świata, czego owocem są powołania na Madagaskarze, gdzie pracują Kamilianie. Ojciec Marek opowiadał o założycielu zakonu Św Kamilu, a o. Jan o życiu na Madagaskarze, kulturze, panujących tam zwyczajach, przyrodzie. Również w tygodniu misyjnym uczniowie przygotowali kiermasz misyjny w kościele oraz różaniec i oprawę Mszy św. Spotkanie w naszej szkole przygotowały i przeprowadziły panie A.Fulek i G. Salamon
„Umiejętność niesienia pomocy w sytuacji zagrożenia zdrowia i życia to najpotrzebniejsza wiedza na świecie” – powiedział kiedyś Jurek Owsiak. O tym, że warto zdobywać taką wiedzę przekonali się uczniowie Szkoły Podstawowej im. ks. Ewalda Kasperczyka w Turzy Śląskiej, którzy 16 października 2015 roku uczestniczyli w próbie bicia rekordu w resuscytacji krążeniowo-oddechowej, prowadzonej przez jak największą ilość osób!
W sali 113 i świetlicy szkolnej uczniowie oglądali transmisję na żywo i jednocześnie na 4 fantomach wykonywali resustytację krążeniowo-oddechową. W świetlicy szkolnej, prowadzący akcję: p. D. Niziołek oraz szkolni ratownicy: Z. Chlebik i R. Sowa zachęcali uczniów do bicia rekordu. Również o 12.00 przez 30 minut w sali 113 działania nadzorowała p. A. Brocka i szkolni ratownicy Z. Blanik i T. Woch. Głównym operatorem kamery był p. A. Dzierwa, który cierpliwie nagrywał akcję, a pani Z. Krótki na bieżąco przesyłała raporty i zdjęcia z akcji do centrali głównej J. Owsiaka.Dziękujemy wszystkim, którzy przyczynili się do pobicia rekordu, za wspaniałą atmosferę, wasze inspirujące pomysły, stroje plakaty, transparenty, które sprawiły, że ten dzień szkolny na pewno zostanie w pamięci. Gratulujemy również zwycięzcom w konkursie na najbardziej pomysłową klasę.W kategorii klas młodszych:I miejsce klasa 1cII miejsce klasa 3bIII miejsce klasa 3aW kategorii klas starszych:I miejsce 5a i 5b ( 100 %)II miejsce klasa 6aPrzeprowadzona akcja uzmysłowiła uczniom, że dzięki opanowaniu umiejętności udzielania pierwszej pomocy wszyscy możemy poczuć się bardziej bezpieczni – także na drodze, gdzie często dochodzi do nieprzewidzianych zdarzeń.Więcej zdjęć w zakładce GALERIA
Z okazji Dnia Edukacji Narodowej w naszej szkole zorganizowany został koncert filharmonii. Swoje umiejętności zaprezentowali muzycy z bytomskiej opery, z Gliwickiego Teatru Muzycznego oraz ze Szkoły Muzycznej w Rybniku. Uczniowie poszerzyli swoją wiedzę z zakresu historii muzyki, poznali nowe, nieznane dotąd instrumenty, mogli nawet wystąpić na scenie wraz z profesjonalnymi muzykami. Poradzili sobie wręcz koncertowo! (Więcej zdjęć w zakładce GALERIA)
Dzisiaj obchodziliśmy Dnia Edukacji Narodowej, potocznie zwany Dniem Nauczyciela. Z tej okazji odbyła się uroczysta akademia, którą przygotowali uczniowie klas czwartych przy pomocy pani Ewy Karwot, pani Marzeny Hajok oraz pani Katarzyny Kuczy.
Dzieci przedstawiły dwie humorystyczne scenki, zatytułowane „z życia szkoły”, z których pierwsza zilustrowała lekcję języka polskiego, druga lekcję przyrody. Inkrustowane przepięknymi wierszykami oraz niezwykle rytmicznymi piosenkami przedstawienie, zachwyciło wszystkich widzów.
Po występach artystycznych Samorząd Uczniowski w imieniu całej społeczności uczniowskiej rozdał wszystkim nauczycielom, pamiątkowy upominek – czerwony długopis ze wstążeczką, który bez wątpienia przyda się wszystkim obdarowanym.
Kochani Uczniowie,
z całego serca dziękujemy Wam, za przepiękny, niezwykle profesjonalny występ, który mieliśmy przyjemność dzisiaj oglądać.
Dyrektor, Nauczyciele oraz Pracownicy szkoły
9 października 2015 uczniowie klas czwartych i piątych mieli okazję pojechać do Gliwickiego Teatru Muzycznego na spektakl zatytułowany „Pinokio”. Dzieci z ogromną uwagą śledziły losy wystruganego przez starego Dżepetta pajacyka, który bardzo chciał zostać prawdziwym chłopcem. Nie było to jednak proste dla tak niesfornego i naiwnego Pinokia. Musiał on przecież dopiero poznać realia życia, jak również nauczyć się łączyć i analizować fakty.
Zarówno gra aktorska, jak i efekty specjalne: magiczne sztuczki, teatralny wieloryb, połykający biednego Pinokia zachwyciły wszystkich widzów.
1 września 2015 roku do naszej społeczności uczniowskiej dołączyli nowi uczniowie. Pierwszaków przywitali starsi koledzy – drugoklasiści, którzy głośno i z uśmiechem na twarzach recytowali wiersze i śpiewali piosenki. Doniosłość i powagę całej uroczystości podkreślił sztandar, wspólne odśpiewanie hymnu państwowego oraz kolorowa dekoracja. Najważniejszym jednak momentem dla dzieci było uroczyste pasowanie na ucznia, którego dokonała pani dyrektor mgr Irena Sula. Następnie uczniowie klas pierwszych otrzymali kolorowe pamiątkowe dyplomy, które wręczały ich wychowawczynie.
Miłym uwieńczeniem uroczystości były słodkie rogi obfitości przygotowane przez rodziców pierwszaków.
POŻEGNANIE KLAS SZÓSTYCH
26 czerwca 2015 roku żegnaliśmy uczniów klas szóstych. Pojawiły się łzy wzruszenia, na nowo narodziła się obawa przed tym, co niezbadane. Jesteśmy jednak pewni, że mimo iż przed naszymi absolwentami niejedno trudne wyzwanie, bez problemu dadzą oni sobie z nim radę.
Kochani Uczniowie!
Pamiętamy o Was i trzymamy za Was kciuki. Ruszajcie w pogoń za Waszymi marzeniami i otwarcie i śmiało zmierzajcie do celu.
Więcej zdjęć z zakończenia roku szkolnego 2014/2015 w zakładce GALERIA
KOMERS KLAS SZÓSTYCH
24 czerwca 2015 roku nasi szóstoklasiści po raz pierwszy w swoim życiu odtańczyli poloneza. Żwawym krokiem pragnęli bowiem pożegnać nauczycieli oraz pracowników szkoły.
Spektakl pożegnalny był zaskakujący – uczniowie wcielili się w role baśniowych postaci: Jasia i Małgosi, Baby Jagi, Rybka z baśni o Rybaku i Złotej Rybce oraz Halabardników. Motywem przewodnim opowiedzianej historii było pragnienie powrotu do Szkoły Podstawowej w Turzy Śląskiej. Bohaterowie musieli jednak walczyć z przeciwnościami losu, a ich jedyną bronią była wiedza zdobyta w ciągu sześciu lat nauki w ich szkole.
Więcej zdjęć w zakładce GALERIA
Szkolenie WOPR
10 czerwca 2015 roku w naszej szkole odbyło się szkolenie z zakresu bezpieczeństwa nad wodą w czasie tegorocznych wakacji. Szkolenie było prowadzone przez prezesa
oddziału WOPR Zdzisława Brochackiego. Uczniowie mieli możliwość zapoznania się z techniką resuscytacji. Po zakończeniu teoretycznego wykładu poznali jak wykonać ją w prawidłowy sposób.
Pomysł na adaptację baśni Hansa Christiana Andersena
Znaczenie i rola Baśni Hansa Christiana Andersena chyba nie podlegają dyskusji. Każdy człowiek dobrze zna przecież opowiedziany przez wspomnianego pisarza magiczny świat, pełen cudów, w którym to nastrój grozy i niesamowitości zlewa się z pragnieniem harmonii i spokoju. W tej, jakże niesamowitej krainie, wszystko jest możliwe: kwiaty dają życiodajną moc, zwierzęta mówią, śpiewają tańczą, potrafią nawet przywrócić sens życia.
Bez wątpienia dzieci chętnie czytają przywoływane utwory. Dzieje się tak dlatego, że w Baśniach Hansa Christiana Andersena świat fantazji i fikcji miesza się ze sobą, można tam przeżyć niesamowitą przygodę, jak również spotkać prawdziwego, podobnego do nas przyjaciela. W moim odczuciu również dorosły człowiek z radością wraca do czytanych w dzieciństwie baśni, które, mimo że w sposób zawoalowany opowiadają o istocie życia, dają nadzieję na lepszy bieg zdarzeń.
Przygotowania do spektaklu
Pomysł na przygotowanie przedstawienia zrodził się na lekcji języka polskiego w klasie IV a. Zafascynowani chińską scenerią baśni pt. Słowik uczniowie poprosili swoją wychowawczynię – panią Zuzannę Krótki o możliwość przeniesienia utworu na „deski teatru”. Nauczycielka z aprobatą przyjęła inicjatywę uczniów, napisała scenariusz, obsadziła role. Ogromną pomoc oraz nieocenione wsparcie uzyskała młodzież od pani Józefy Górskiej, która przygotowała profesjonalną oprawę muzyczną oraz od pani Klaudii Tatarczyk i pani Danuty Niziołek, które zajęły się choreografią. Uczniowie rzetelnie ćwiczyli pod czujnym okiem wymienionych opiekunów, sami też przygotowali afisze teatralne oraz niektóre elementy dekoracji. Bez pomocy rodziców, którzy uszyli przepiękne kostiumy, przedsięwzięcie zapewne nie udałoby się.
Sprawozdanie z przedstawienia
Uczniowie klasy IV a dwukrotnie odegrali przedstawienie zatytułowane Słowik – pierwszy raz 28 maja 2015 roku – był to spektakl premierowy adresowany dla rodziców oraz 29 maja 2015 roku – zagrali dla wszystkich uczniów.
Głównym wątkiem spektaklu była historia znudzonego cesarza Chin, który pewnego dnia przez przypadek dowiaduje się o istnieniu słowika – ptaka o najpiękniejszym na świecie głosie. Władca rozkazuje marszałkowi dworu, by ten przyprowadził wspomnianego ptaka na dwór cesarski. Zadanie tylko na pozór wydaje się łatwe, gdyż żaden z dworzan nigdy nie słyszał o słowiku. Dopiero mała pomywaczka wskazuje miejsce, gdzie zwykle można usłyszeć słowiczy śpiew. Za namową marszałka ptak przylatuje przed cesarskie oblicze, śpiewa najpiękniej, jak potrafi, wywołując na twarzy władcy łzy szczęścia. Od tego momentu traci jednak wolność, może tylko wieczorem zaczerpnąć odrobinę świeżego powietrza, by znów wrócić do pałacu.
Do gwałtownego zwrotu akcji dochodzi w momencie gdy cesarz otrzymuje od władcy Chin oraz od władcy Korei prezenty – dwa sztuczne słowiki. Dar ten nie tylko cieszy oczy za pomocą ogromu drogocennych kamieni, którymi inkrustowane są ptaki, stanowi również wierną kopię pieśni śpiewanych przez żywego słowika. Zafascynowany sztuczną muzyką cesarz, nie chce już słuchać śpiewu prawdziwego słowika. Smutny i zawiedziony ptak odfruwa więc z cesarskiego królestwa.
W pewnym jednak momencie mechaniczne słowiki psują się. Zmartwiony cesarz traci siłę, a na skutek braku chęci do życia, wita się ze śmiercią. Ratuje go żywy słowik, który przewraca mu wiarę w sens istnienia.
Ta piękna historia, ubarwiona muzyką opracowaną przez panią Józefę Górską, wzbudziła zachwyt w oczach wszystkich widzów. Ciężar dość trudnego scenariusza z niebywałą lekkością udźwignęli uczniowie klasy IV a. Publiczność nie szczędziła im gorących oklasków. Atmosfera wspaniałej zabawy to efekt perfekcyjnie dopracowanych szczegółów, znakomitego przygotowania wokalnego i finezyjnej, choć nie pozbawionej elementów groteski, choreografii (opracowanej przez panią Klaudię Tatarczyk oraz panią Danutę Niziołek).
Spektakl niezwykle dokładnie odrysował magiczny świat Chińskiego Cesarstwa. Oglądany nawet z perspektywy lekko przymrużonego oka, mimo czyhających w każdym zaułku gróźb i niebezpieczeństw ze strony nieraz okrutnych rozkazów władcy, to jednak obszar radości i beztroski, to sen, z którego nawet po obudzeniu cząstka owej idylliczności pozostaje i to do niej tak chętnie wracamy, nawet kiedy włosy na głowie już pobielały.
Znaczenie przedsięwzięcia
Zabawa w teatr, fantazjowanie, są dla dzieci sposobem zdobywania wiedzy o świecie. Bohaterowie bajki o Słowiku pokonywali liczne trudności, byli zdecydowani, konsekwentni i potrafili sobie radzić we wszystkich sytuacjach. Wiedzieli, że można otrzymać pomoc ze strony mądrych ludzi oraz jak unikać zła. W moim przekonaniu baśnie Hansa Christiana Andersena uczą młodego człowieka, jak powinien zachować się w trudnych sytuacjach, przedstawiają rzeczywistość taką, jaką ona jest, często brutalną i smutną.
Najważniejsza jest jednak inicjatywa młodzieży, to że z ogromnym entuzjazmem podejmuje próby sfinalizowania swoich marzeń i wiernie dąży do celu.
Zuzanna Krótki
Więcej zdjęć w zakładce GALERIA
Wycieczka klas czwartych
Paleontologia czyli nauka zajmująca się badaniem kopalnych organizmów zwierzęcych i roślinnych zachowanych w warstwach skorupy ziemskiej może być naprawdę fascynująca!
Przekonali się o tym uczniowie klas czwartych, którzy zwiedzili dzisiaj Park Nauki i Rozrywki w Krasiejowie.
Podczas wycieczki czwartoklasiści obejrzeli prehistoryczne oceanarium oraz muzeum wykopalisk, następnie wsiedli do kapsuły czasu, która przeniosła ich do samych źródeł stworzenia. Słuchając pasjonującego wywodu przewodnika, przespacerowali wraz z opiekunami (p. Edytą Szulik, p. Zuzanną Krótki, p. Klaudią Tatarczyk oraz p. Aleksandrą Fulek) alejką dinozaurów.
Na koniec zjedli pożywny posiłek, który szybko spalili na placu zabaw.
Wszyscy uczestnicy wycieczki wrócili z uśmiechem na ustach do swojej szkoły.
Więcej zdjęć w zakładce GALERIA.
- The Little Red Ridinghood czyli Czerwony Kapturek.
6 maja 2015 roku członkowie koła anglistycznego zaprosili innych uczniów na spektakl zatytułowany The Little Red Ridinghood czyli Czerwony Kapturek.
Przedstawienie, przygotowane przez panią Edytę Szulik, stanowiło unowocześnioną adaptację baśni o Czerwonym Kapturku. Główna bohaterka otrzymała bowiem od swej babci czerwoną, niezwykle modną bejsbolówkę, która stanowiła jej znak rozpoznawczy.
Podobnie jak w oryginale na prośbę mamy dziewczynka z koszykiem pełnym pyszności idzie do chorej babci, która nie mając nic do roboty, ogląda telewizję. Na uwagę zasługuje jednak to, że zarówno Czerwony Kapturek, jak i babcia to postaci niezwykle nowoczesne i przebiegłe, które nie pozwolą wilkowi na to, by ten je oszukał.
Spektakl był idealnie dopracowany. Szóstoklasiści świetnie posługiwali się językiem angielskim, dbając zarówno o odpowiednią wymowę, jak i o dykcję.
Więcej zdjęć w zakładce GALERIA
Międzynarodowy Dzień Ziemi
Międzynarodowy Dzień Ziemi to nazwa akcji prowadzonych corocznie wiosną. Organizatorzy Dnia Ziemi, chcą uświadomić obywatelom jak kruchy jest ekosystem planety ludzi.
Pierwszy Dzień Ziemi miał miejsce 22 kwietnia 1970 roku w USA, a jego idea narodziła się rok wcześniej , podczas konferencji UNESCO poświęconej środowisku naturalnemu.
20 lat później w 1990 r. Dzień Ziemi świętowano już na całym świecie, a także po raz pierwszy w warszawie.
22 kwietnia 2015 członkowie koła ekologiczno-przyrodniczego przygotowali audycję przez radiowęzeł dotyczącą święta naszej planety, a następnie wręczyli nauczycielom oraz pracownikom naszej szkoły ulotki na których zapisali zasady jak łatwo być eko-strażnikiem . O godz. 9.45 społeczność naszej szkoły pod opieką wychowawców i nauczycieli wyszła posprzątać skrawek najbliższego otoczenia, w którym żyjemy. Zaś klasy pierwsze w tym czasie wykonywały plakaty czystej i pięknej Ziemi.
Marzena Hajok
Lekcja kleksografii w klasie IV a
„Akademia Pana Kleksa” to jedna z ulubionych lektur klasy IV a. Zainspirowani jej treścią uczniowie w ramach zajęć z języka polskiego przygotowali lekcję kleksografii. Zgodnie z instrukcją podaną przez Adasia Niezgódkę najpierw na białej kartce uczniowie zrobili kilka dużych plam, następnie z zgięli arkusz papieru wpół, by na koniec wraz z wychowawczynią móc omówić powstałe obrazki. Okazało się, że klasa IV a posiada nie tylko ogromne zdolności plastyczne, potrafi również w sposób niezwykle trafny interpretować nowatorskie dzieła sztuki, czego wyraz zarysowany został w zakładce TWÓRCZOŚĆ UCZNIÓW.
Wakacje z duchami czyli o wycieczce klas piątych
Uczniowie klas piątych wcielili się dzisiaj w rolę wytrawnych widzów, którzy niczym prawdziwi krytycy teatralni obejrzeli premierowy spektakl zatytułowany „Wakacje z duchami”.
Przedstawienie w reżyserii Adama Buhaja zachwyciło chyba wszystkich piątoklasistów. Pełni napięcia uczniowie z uwagą śledzili losy Paragona, Mandżary i Perełki. Wymienione postaci spędzały wakacje w mieszkaniu ciotki na wielkim blokowisku. Pobyt zapowiadał się kompletnie nieciekawie, za oknem szaro, buro, padał deszcz, wszędzie unosiła się wszechogarniająca nuda. W momencie gdy bohaterowie dowiadują się, że w pobliskim zamku ponoć straszy, decydują się „wziąć sprawę w swoje ręce” – zakładają Agencję Detektywistyczną. Jak potoczą się ich losy? Na to pytanie odpowiedzą niebawem (w swoich sprawozdaniach) nasi krytycy z klas piątych. Z niecierpliwością czekamy na ich prace.
Zuzanna Krótki
„Nie ma lepszego, od Jana Pawła II, nie ma lepszego…”
Przywołane słowa, stanowiące motto uroczystej rocznicy kanonizacji papieża-Polaka, brzmiały dzisiaj w uszach wszystkich uczniów naszej szkoły. Dzieci zaproszone zostały na spektakl o Karolu Wojtyle, który przygotowali uczniowie klasy IV a pod kierunkiem pani Grażyny Salamon, pani Zuzanna Krótki, pani Aleksandry Fulek oraz pani Katarzyny Kuczy.
Inscenizacja stanowiła, opowiedzianą ustami matki, opowieść o losach przyszłego papieża, który mimo rozmaitych przeciwności losu, nigdy się nie poddawał, dla wszystkich zawsze miał ciepłe słowo oraz otwarte serce, ale przede wszystkim potrafił wybaczać.
Więcej zdjęć w zakładce GALERIA
Niezapomniana wycieczka do pizzerii
Wiele z tych tajników poznali dzisiaj uczniowie klasy VI a, którzy dzięki życzliwości właścicieli pizzerii NUMERO UNO w Wodzisławiu Śląskim, mogli przygotować własną, niepowtarzalną pizzę.
Najpierw młodzi kucharze przygotowywali spód ciasta: musieli odpowiednio rozwałkować drożdżową kulkę, którą później dokładnie, ruchem okrężnym smarowali sosem pomidorowym z dodatkiem ziół. Tak przygotowane ciasto obsypywali obficie startym parmezanem, na którym układali rozmaite dodatki (dobierane wedle swoich upodobań smakowych). Po wykonaniu tego, jakże przyjemnego zadania, pełni napięcia szóstoklasiści czekali 3 minuty na efekty swojej pracy.
Wszystkim uczniom pizza niezwykle smakowała. Młodzież była pod wrażeniem ogromnej uprzejmości właścicieli pizzerii NUMERO UNO, którzy przez cały czas wspierali młodych kucharzy, służąc pomocą i radą, a na pożegnanie wręczyli uczniom słodki upominek.
Jeszcze raz pragniemy podziękować pizzerii za zaproszenie oraz za niezwykle ciepłe przyjęcie.
Zuzanna Krótki
WYCIECZKA DO KRAKOWA
Gdy pytasz mnie czym Ojczyzna jest odpowiem: czyś chociaż raz chodził po rynku w Krakowie, czyś widział Wawel, komnaty, krużganki, miejsca gdzie przeszłość dodaje Ci sił"
Na słowa piosenki słynnego Marka Grechuty, uczniowie naszej szkoły
biorący udział w projekcie na pewno odpowiedzą TAK. Podczas sobotniej
wycieczki Krakowa poszerzyli swoja wiedzę historyczną, słuchając panią
przewodnik podczas zwiedzania Zamku Królewskiego na Wzgórzu Wawelskim
przy lewym brzegu Wisły, Katedry najważniejszego kościoła w Krakowie,
miejsca pochówku wielu królów Polski (m.in. królowie Stefan Batory,
Władysław IV Waza, Zygmunt II August, August II Mocny, Zygmunt III Waza
czy
Jan Kazimierz Waza.), biskupów oraz znanych i wybitnych osób jak Adama
Mickiewicza czy Juliusza Słowackiego. Kolejnym punktem programu był
spacer z przewodnikiem po krakowskim rynku,wysłuchanie hejnału z wieży
Kościoła Mariackiego, Sukiennice.
opiekunowie: A. Brocka, M. Hajok
REWIA NA LODZIE
17 kwietnia 2015 roku uczniowie naszej szkoły pojechali do Jastrzębia, aby tam obejrzeć przedstawienie na lodzie zatytułowane „Śpiąca Królewna”.
Widowisko wyreżyserowane przez znakomitą mistrzynię jazdy figurowej na lodzie Olgę Kondraszową oparte zostało na jednej z najsłynniejszych i najpopularniejszych baśni dla dzieci pt. „Śpiąca Królewna”. Stanowiło ono kontaminację takich utworów jak, np.: „Czerwony Kapturek”, „Kopciuszek”, także „Kot w butach”
Doskonała i oryginalna warstwa muzyczna , pełna popisów indywidualnych zawierających trudne elementy jazdy figurowej na lodzie choreografia, a zwłaszcza wspaniałe kostiumy, dekoracje, światła oraz efekty pirotechniczne zachwyciły zarówno młodszych, jak i starszych widzów.
PIERWSZAKI POZNAJĄ ZASADY BEZPIECZNEGO UŻYTKOWANIA ENERGI ELEKTRYCZNEJ
Dnia 15.04.2015 uczniowie klas I wzięli udział w bezpłatnych zajęciach edukacyjnych programu „Bezpieczniki TAURONA” Bezpieczniej z prądem. Program „Bezpieczniki TAURONA. Włącz dla dobra dziecka” to kontynuacja, a zarazem rozszerzenie i ujednolicenie, dotychczasowego zaangażowania Grupy TAURON w kwestie związane z bezpiecznym używaniem energii elektrycznej. Spółki Grupy TAURON pod różnymi szyldami prowadziły takie kampanie już od lat 90. Patronat nad programem objął Minister Edukacji Narodowej. Organizatorami są spółka TAURON Dystrybucja i Fundacja TAURON. Celem programu jest edukacja dzieci i młodzieży w zakresie bezpiecznego i racjonalnego korzystania z energii elektrycznej, urządzeń nią zasilanych, a także bezpiecznego zachowania w pobliżu infrastruktury energetycznej. Zaproszony przedstawiciel firmy Tauron przygotował dla naszych uczniów kreatywne konkursy z nagrodami, ciekawe gadżety i film propagujący wiedzę o zasadach bezpiecznego użytkowania energii. Serdecznie dziękujemy.
Pizzeria nr 1
Szkolny konkurs „Mam Talent”
10.04.2015 roku w naszej szkole odbył się konkurs „Mam Talent” (zorganizowany przez Samorząd Szkolny), podczas którego uczniowie wszystkich klas mogli zaprezentować swoje umiejętności wokalne lub/i taneczne. Wszyscy uczestnicy przygotowali się niezwykle sumiennie; jak sami stwierdzili, poświęcili mnóstwo czasu na ułożenie układu choreograficznego, przećwiczenie piosenek oraz na odpowiednią charakteryzację tj. wybór kostiumu, fryzury, właściwy makijaż.
Po długich i burzliwych dyskusjach komisji w kategorii klas IV – VI, I miejsce zajęli: Nina Stec (IVa) Natalia Graczyk i Jakub Greczka (IV b), II miejsce: zespól z klasy IV a w składzie Zofia Blanik, Zofia Chlebik, Paulina Kubica (IVa), III miejsce: Klaudia Toman (VI b).
W kategorii klas I-III, I miejsce zajęły: Kinga Kwiatkowska, Julia Ignacy, Oliwia Stepczuk, Emilia Myśliwiec, II miejsce Igor Rek, III Maciej Urban oraz Martyna Elsner.
Wszystkim (nie tylko nagrodzonym) uczestnikom serdecznie gratulujemy.
Więcej zdjęć w zakładce GALERIA
SPEKTAKL W TEATRZE ATENEUM
Uczestnicy projektu „Szkoły na Plus” obejrzeli dzisiaj spektakl w reżyserii Krystyny Jakóbczyk zatytułowany „Piękna i Bestia”.
Głównym bohaterem spektaklu był kupiec Hieronim, który wracając z dalekiej podróży, trafił w gościnę do dziwnego zamku. Mężczyzna, chcąc sprawić przyjemność swej najmłodszej córce – Pięknej, zerwał z zakazanego krzewu kwiat pąsowej róży. Cena, jaką musiał zapłacić za złamanie zakazu okazała się ogromna – kupiec zmuszony został do oddania swej córki pod opiekę Bestii.
Ta niezwykle ciekawa, pełna humoru opowieść zaciekawiła wszystkich widzów, którzy z zapartym tchem śledzili losy Pięknej i Bestii. Niezwykle atrakcyjna scenografia oraz drobiazgowo dopracowane kostiumy cieszyły oczy, natomiast dostosowana do nastroju muzyka stanowiła wręcz balsam dla uszu nawet najbardziej wytrawnych słuchaczy.
KONKURS MITOLOGICZNY
O zwycięski laur walczyli dzisiaj uczniowie klas V. Musieli oni wykazać się doskonałą znajomością mitologii greckiej, umiejętnościami aktorskimi oraz plastycznymi.
Trzyosobowe zespoły z każdej klasy odpowiadały na niezwykle szczegółowe pytania dotyczące atrybutów poszczególnych bogów, ich historii oraz niezwykłej, wręcz nadludzkiej mocy. Następnie każda klasa zaprezentowała scenkę pantomimiczną oraz folder poświęconej wybranemu bohaterowi mitologicznemu.
Lepsza okazała się klasa V b, która doznała zaszczytu założenia na głowę wieńca laurowego.
Zmaganiom towarzyszył ogromny humor oraz wzajemna życzliwość.
Więcej zdjęć w zakładce GALERIA
PRZYSTAWKI Z JAJ
W całej Polsce na stole wielkanocnym obok mięs i ciast stawia się koszyk ze święconką, drobne różnice wynikają tylko z lokalnych tradycji. Śniadanie wielkanocne rozpoczyna zwyczaj dzielenia się poświęconym jajkiem, podobny w swej formie i symbolice do bożonarodzeniowego łamania się opłatkiem. Uczniowie klas szóstych na zajęciach technicznych przygotowywali przystawki z jaj. Pojawiły się jajka nadziewane wykwintnymi pastami np. pasta z żółtka z suszonymi pomidorami, pasta z zielonego groszku itp. Pomysły kulinarne naszych uczniów zaskoczyłby nie jednego miłośnika kuchni.
(Więcej zdjęć w zakładce GALERIA)
Anita Brocka
Wielkanocna palma
Zgodnie z polska tradycją, wielkanocna palma powinna przypominać smukły, pionowy bukiet, w który to należało wpleść wierzbowe gałązki (o tej porze obsypane srebrnymi baziami), leszczynowe lub wiklinowe pręty oraz barwne kwiaty z bibuły.
Taką właśnie palmę przygotowali uczniowie naszej szkoły. Będzie można ją podziwiać podczas uroczystej mszy świętej, która odbędzie się w najbliższą niedzielę w Kościele pod wezwaniem Anioła Stróża w Gorzycach. Serdecznie zapraszamy.
Więcej zdjęć w zakładce GALERIA.
Przedstawienie profilaktyczne
„Wolność i górskie powietrze są niebezpieczne dla słabych” – przywołane słowa stały się myślą przewodnią przedstawienia profilaktycznego zatytułowanego „Nad przepaścią”
Fabuła spektaklu oscylowała wokół historii dwóch przyjaciółek. Dziewczyny od lat trenowały razem wspinaczkę, obie były ambitne i śmiało dążyły do celu. Odzwierciedleniem ich starań był bogaty wachlarz rozmaitych osiągnięć.
Jednak, w pewnym momencie, jedna ze wspomnianych przyjaciółek traci kontrolę nad swoim życiem: wpada w nieodpowiednie towarzystwo, zaczyna zażywać narkotyki, opuszcza treningi. O mały włos doprowadziłaby nawet do tragedii…
Przedstawienie pokazało uczniom, że uzależnienia negatywnie wpływają nie tylko na osobę zniewoloną przez używki, również na całe jej otoczenie.
Historia Zacheusza (przedstawienie obejrzane podczas rekolekcji)
Zacheusz – zwierzchnik celników w Jerychu uchodził za człowieka niezwykle okrutnego. Nie miał bowiem litości ani dla ubogich, ani dla uciśnionych. Pewnego dnia, gdy przez Jerycho przechodził Jezus, wspiął się na wysokie drzewo, by go zobaczyć. Syn Boży pozdrowił go i zapowiedział swoją wizytę w jego domu. Po wizycie Zacheusz oświadczył, że rozda połowę swojego majątku ubogim, a skrzywdzonych przez siebie wynagradza poczwórnie.
Przywołany fragment Ewangelii św. Łukasza przedstawili członkowie Koła Misyjnego. Uczniowie w sposób niezwykle naturalny wcielili się w role postaci biblijnych, dzięki czemu zjednali sobie sympatię widzów.
Iluzjonistyczne show
O tym, że rekolekcje nie muszą być nudnym obowiązkiem, przekonali się dzisiaj uczniowie naszej szkoły, którzy byli świadkami prawdziwego iluzjonistycznego show. Spotkanie poprowadził bowiem Tomasz Kabis – finalista szóstej edycji „Mam talent”. Iluzjonista opowiadał uczniom o swoich zmaganiach, marzenia oraz o nadziejach, które zawsze pokładał Bogu. W sposób niezwykle przekonujący i obrazowy napominał do niezłomnej wiary.
Podczas swej wypowiedzi Tomasz Kabis wyraźnie podkreślał, że nie stosuje magii, tylko iluzję. Najciekawsze były jednak pokazane przez iluzjonistę sztuczki, które zainteresowały wszystkich widzów.
Więcej zdjęć w zakładce GALERIA
DWUMETROWA ILUSTRACJA OGRODU
Ogród dziadka zaczynał się za rogiem przy zagrodzie kurnika i z jednej strony ciągnął się aż do rzeki, a z drugiej do drogi, która prowadziła do wsi. Ogród był taki piękny i zadbany, że wyglądał jak park. Od strony rzeki dziadek miał rząd jabłonek, a w głębi niewielką winnicę. Reszta podzielona została na regularne pasy, pomiędzy którymi przebiegały małe kanaliki z wodą, służące do nawadnia. A każdy skrawek ziemi uprawiany były w inny sposób, w zależności od pory roku: była tam marchew, sałata, kapusta, ziemniaki, cebula i inne rodzaje warzyw.
Tak zarysowany został świat przedstawiony utworu „Mój dziadek był drzewem czereśniowym” Angeli Nanetti. Uczestnicy grupy wsparcia humanistycznego „Szkoły na plus” na dzisiejszych zajęciach opracowali dwumetrowy plan opisywanego ogrodu. Pracowali niezwykle żmudnie, odtwarzając w najdrobniejszych szczegółach nawet najmniejszy elementy. Ilustracja zachwyca zarówno rozmiarem, jak i oryginalnością wykonania.
Drodzy Uczniowie,
najserdeczniej dziękuję Wam za Wasz trud.
Zuzanna Krótki
JAK ZDOBYĆ CZARODZIEJSKĄ PISZCZAŁKĘ? (PLANSZA PRZYGOTOWANA NA ZAJĘCIACH SZKOŁY NA PLUS)
Storm otrzymała od umierającej matki niezwykłą piszczałkę, mającą moc władania ludzkimi sercami. Niestety pewnego dnia wilkołak doktor DeWilde odebrał ją dziewczynce. Planował podporządkować sobie ludzi i wykorzystać ich do niewolniczej pracy. Storm postanowiła udaremnić jego zamiary. Stanęła do ostatecznej walki.
Jej zmagania przedstawili uczestnicy grupy rozwoju humanistycznego Szkoły na Plus, którzy na zajęciach przygotowali dwie gry planszowe. Najpierw uczennice przy pomocy nauczyciela wypisały z fragmentu książki Lyn Garden „Wiejemy do lasu” bohaterów utrudniających zdobycie instrumentu lub go strzegących, miejsca i przedmioty niebezpieczne oraz sytuacje przyśpieszające lub opóźniające zdobycie piszczałki. Następnie dziewczyny przygotowały instrukcję oraz schemat planszy.
Głównym, a jednocześnie najbardziej emocjonującym, celem zajęć była jednak rozegrana przez uczennice partia gry planszowej. Uczestniczki były niezwykle zaangażowane w cały projekt, rzetelnie przygotowywały się do zajęć, za co im najserdeczniej dziękuję.
Zuzanna Krótki
Mistrzowie Polskiej Mowy
Język jest zwierciadłem, w którym odbijają się dzieje mówiącego nim narodu. Ten fakt od dawna wykorzystują uczeni, którzy poprzez badanie naszych wypowiedzi, starają się wskazać drogi rozwoju polszczyzny. Zadanie to nie jest łatwe, gdyż gwałtowny rozwój cywilizacji i niekontrolowany napływ informacji właściwy dla epoki współczesnej sprawiają, iż „zalewani” jesteśmy wiadomościami, które nieraz pełne są błędów języków.
Historia Międzynarodowego Dnia Języka Ojczystego
Aby uchronić język, który bez wątpienia stanowi największe dobro każdego narodu, 17 listopada 1999 roku podczas 30 Sesji Konferencji Generalnej UNESCO ogłoszono konieczność zorganizowania Międzynarodowego Dnia Języka Ojczystego. Celem tego święta stało się podkreślenie bogactwa różnorodności języków świata, promocja wielojęzyczności, a także zwrócenie uwagi na języki zagrożone i ginące (do których zalicza się 43% wszystkich aktualnie używanych języków).
Na datę obchodów Dnia Języka Ojczystego wybrano 21 lutego. Dzień ten upamiętnia wydarzenia z 1952 roku, kiedy to w miejscowości Dhaka (obecnej stolicy Bangladeszu) doszło do demonstracji, a następnie zamordowania pięciu studentów, domagających się uznania ich języka ojczystego – bengalskiego (bangla) – za jeden z dwóch urzędowych języków ówczesnego państwa Pakistan.
Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego w Turzy Śląskiej
W ramach obchodów Międzynarodowego Dnia Języka Ojczystego w Szkole Podstawowej w Turzy Śląskiej zorganizowany został konkurs dla klas V i VI zatytułowany Zostań Mistrzem Polskiej Mowy. Miał on na celu promowanie kultury języka, wyrabianie w uczniach świadomości językowej i umiejętności sprawnego posługiwania się językiem jako narzędziem komunikacji. Przedstawiciele klas V i VI musieli wykazać się doskonałą znajomością zasad ortograficznych, bogactwem językowym, nienagannym stylem oraz oczywiście wrażliwością na różnego rodzaju błędy językowe, począwszy od usterek składniowych, po fleksyjne, nie omijając także błędów z zakresu użycia związków frazeologicznych.
Konkurencje, przygotowane przez panią Zuzannę Krótki oraz panią Bernadetę Budnik, były bardzo urozmaicone. Wpierw uczniowie musieli wskazać właściwy zapis ortograficzny, następnie wybierali jeden z kłopotliwych wariantów leksykalnych, poprawiali błędy frazeologiczne, odgadywali właściwe formy frazeologizmów na podstawie ilustracji oraz scenek dramowych, także – co wydaje się niezwykle trudne – poprawiali błędy obecne w zeszytach ich rówieśników.
Okazało się, że uczniowie świetnie poradzili sobie we wszystkich, jakże trudnych konkurencjach. Rywalizacja była niezwykle wyrównana i zaciekła, każda klasa chciała wszak zasłużyć na miano Mistrza Polskiej Mowy. Najlepiej spisała się klasa VI b, drugie miejsce zajęła klasa V a, trzecie VI a, czwarteV b.
Opisywanym zmaganiom towarzyszył ogromny humor oraz wzajemna życzliwość. Najistotniejsze wydaje się jednak to, że młodzież dostrzega konieczność pielęgnowania języka jako najcenniejszego dobra narodowego.
Czy warto nauczyć się poprawnego posługiwania się językiem polskim? Oczywiście, że warto! Człowiek, który pragnie zasługiwać na miano osoby kulturalnej, musi mówić poprawnie, gdyż jego sposób komunikowania się znacząco wpływa na to, jak oceniany jest przez innych. Co prawda, popełnianie błędów językowych nie jest karalne, zazwyczaj uchodzi ono mówiącemu na sucho. Jednak człowiek posługujący się polszczyzną niepoprawnie naraża się na dezaprobatę i ośmieszenie społeczne. Wszak, jak powiedział kiedyś Zenon Klemensiewicz, „pomiędzy kulturą języka a kulturą duchową człowieka można postawić znak równości”.
Zuzanna Krótki
Więcej zdjęć w zakładce GALERIA
A oto Mistrzowie
DELICJE KLASY VI b
O ile wystawna kolacja stanowi koronę przyjęcia, tak słodki deser jest diamentem tejże korony.
Przywołaną zasadę poznali uczniowie klas VI, którzy na lekcji techniki przygotowywali prawdziwe delicje! Przysmaki w ich wykonaniu można zobaczyć w zakładce GALERIA.
Drodzy Uczniowie!
Gratulujemy Wam wspaniałych pomysłów! Pewnie niejeden Master Chef, smakując Waszych frykasów, aż zzieleniałby z zazdrości!
Balik karnawałowy klasy I a
Wystawny i pełen fantazji był również balik karnawałowy klasy I a. Uczniowie bawili się zgodnie z tradycją, obyczajem oraz oczywiście temperamentem. Tańcząc w rytm najnowszych przebojów radiowych, natomiast ich wychowawczyni – pani Hiacenta Honisz zorganizowała niezwykle emocjonujące, a zarazem pełne humoru zabawy.
Zuzanna Krótki
Balik karnawałowy klasy III b.
Jak co roku na naszym baliku obowiązywały kostiumy. Wszyscy się bardzo
postarali, obok siebie tańczyli: piraci, piłkarze, kościotrup, Arabka,
Hiszpanki, policjantka, modelka. Jednak królową i królem balu zostali:
pingwinek i ratownik medyczny! Były też pyszności
karnawałowo-ostatkowe, a mianowicie faworki i pączki. To była wspaniała
zabawa!
Balik klasy I c
W Polsce karnawał zawsze był szumny, wesoły. Obchodzono go zgodnie z polską tradycją, obyczajami i temperamentem. Niektóre zabawy, zwłaszcza maskarady i karnawałowe korowody zostały zaczerpnięte z kultury włoskiej i są śródziemnomorskiego pochodzenia. Na grunt polski zaszczepione zostały najprawdopodobniej przez królową Bonę Sforze i jej dwór.
W XVI wieku zostały potwierdzone pierwsze karnawałowe polskie hulanki, ale ich tradycje są bez wątpienia szersze. Na szlacheckich i magnackich dworach urządzano polowania i turnieje, okazałe i bardzo wystawne uczty i bale, a wśród nich modne w Polsce już w XVII wieku bale kostiumowe i maskowe.
Opisywana tradycja jest kultywowana w naszej szkole.
Zobaczcie, jak przebrali się uczniowie klasy I c!
Zuzanna Krótki
Zdjęcia w zakładce GALERIA.
KOLĘDOWANIE KÓŁKA MISYJNEGO
Jesteśmy szkolno-parafialną grupą misyjną działającą przy parafii Matki Boskiej Fatimskiej w Turzy Śl. Jak w latach poprzednich, tak i w tym roku braliśmy udział w akcji Kolędnicy Misyjni. Nasze przygotowania rozpoczęliśmy już w Adwencie. Przygotowując scenki, barwne stroje i gwiazdy betlejemskie. Na kółku misyjnym poznawaliśmy życie naszych rówieśników w Indiach.
W niedziele 28 grudnia w strojach kolędniczych wyruszyliśmy z błogosławieństwem ks. Proboszcza po domach naszej parafii prosić o cud pokoju dla wszystkich chrześcijan. Nasze kolędowanie zostało zakończone wyjazdem do Rudy Śl – Bykowiny na spotkanie kolędników misyjnych naszej archidiecezji. Spotkaniu przewodniczył ks. Arcybiskup Wiktor Skworc. Wspólnie adorowaliśmy Bożą Dziecinę, a następnie każda grupa mogła się zaprezentować i zaśpiewać kolędę. Zrozumieliśmy, że nie tylko my sami pomagamy, ale są dzieci, które tak jak my pomagają dzieci misji i chcą zmienić świat na lepsze. Kolędowanie misyjne w naszej parafii jest już tradycją. W tym roku na ulice naszej miejscowości wyszło 5 grup kolędniczych (każda po 6 osób) pod opieką p. katechetki Grażyny Salamon oraz rodziców. Z wielkim entuzjazmem kroczyliśmy od domu do domu, przedstawiając scenkę o sytuacji naszych indyjskich rówieśników i śpiewając kolędy. Mieszkańcy oczekujący na nas przyjmowali, obdarowując ofiara do puszki oraz słodkościami. W tym roku przyjęło nas około 150 rodzin.
W dowód wdzięczności za złożoną ofiarę każdej rodzinie zostawiliśmy pamiątkowy obrazek. Jesteśmy szczęśliwi, że w taki sposób mogliśmy pomóc naszym dalekim rówieśnikom z Indii. Pragniemy aby i oni mogli cieszyć się życiem, dlatego oprócz zebranej ofiary , nadal będziemy się za nich modlić.
Grażyna Salamon
Więcej zdjęć w zakładce GALERIA
„Kto świętuje w Trzech Króli, nie zostaje w jednej koszuli” (6.12.2015 r.)
Historia Święta Trzech Króli
Święto Objawienia Pańskiego, po grecku zwane epifanią a potocznie świętem Trzech Króli jest jednym z najstarszych i najważniejszych świąt Kościoła katolickiego, które ustanowione zostało już w początkach III wieku (a więc znacznie wcześniej niż święto Bożego Narodzenia). W V wieku do liturgii weszły dwie odrębne uroczystości: Boże Narodzenie, obchodzone 25 grudnia i święto Objawienia się Boga całemu światu, a nie tylko pasterzom z betlejemskich łąk. Stanowi ono pamiątkę hołdu, jaki Mędrcy ze Wschodu, inaczej królowie z Indii, Persji i Arabii, zwani w Polsce Kacprem, Melchiorem i Baltazarem, złożyli Dzieciątku Jezus.
Tradycja Orszaku Trzech Króli
Zwyczaj uczczenia pamięci trzech Mędrców najsilniej pielęgnowany jest w Hiszpanii, gdzie począwszy od VI wieku organizuje się Orszaki Trzech Króli, czyli uliczne parady, podczas których Trzej Królowie jadą ulicami miasta i rzucają dzieciom cukierki. Nieco różnią się one zatem od polskich orszaków, przypominających uliczne jasełka.
W tym roku Orszak Trzech Króli przeszedł ulicami 330 miejscowości w Polsce i zagranicą, wśród których znalazła się Turza Śląska. Honorowy patronat nad tą imprezą objęli: Daniel Jakubczyk – Wójt Gminy Gorzyce, Tadeusz Skatuła – Starosta Powiatu Wodzisławskiego, Ryszard Zawadzki – Poseł na Sejm RP oraz Adam Zdziebło – Senator RP.
Przebieg uroczystości
600 papierowych koron, 200 śpiewników rozdanych zostało podczas tegorocznego, pierwszego w historii Turzy Śląskiej, Orszaku Trzech Króli. Mieszkańcy całego powiatu wodzisławskiego zebrali się w kościele NMP Fatimskiej, by po mszy świętej (która rozpoczęła się o godzinie 11,00) móc obejrzeć uliczne jasełka.
Uroczystość rozpoczęła się w kościele, gdzie przedstawiona został scenka ilustrująca Zwiastowanie Pańskie. Uczennice wcieliły się w rolę chóru anielskiego, który odśpiewał pieśń zwiastującą Marii dobrą nowinę. W oddali ukazała się gwiazda betlejemska. Przywiodła ona uczestników orszaku do pałacu króla Heroda (znajdującego się przed kościołem). Okrutnego władcę odwiedzili magowie ze Wschodu. Pragnęli oni poinformować swego sąsiada o narodzinach nowego króla żydowskiego. Pełen wściekłości monarcha z ironią skierował uczonych do Betlejem, w którym to zapewne (w jego mniemaniu) nic ciekawego nie zobaczą. Ani ton, ani sposób komunikacji Heroda bynajmniej nie zniechęcił astrologów, wprost przeciwnie – zachęcili oni wszystkich zebranych do wędrówki w stronę Betlejem.
Wpierw król Kacper zapytał swoich rycerzy, czy zechcą oni odwiedzić Nowonarodzone Dziecię. Wszyscy jednogłośnie wyrazili swoją aprobatę. Odziani w czerwone szaty podążyli za swym władcą, wiwatując „Do Betlejem, do Betlejem!”. To samo pytanie zadali król Melchior oraz król Baltazar. Ich świta nosiła płaszcze w kolorze zielonym oraz niebieskim. Stroje, o których mowa, przygotowane przez rodziców naszych uczniów, stanowiły wierne odzwierciedlenie średniowiecznych szat – damy założyły długie suknie, i powłóczyste welony, natomiast rycerze przywdziali sięgające do kostek dostojne płaszcze. W ręku trzymali natomiast tarcze, na których znajdował się herb ich wodza. Królowie zasiedli do wygodnych bryczek, za nimi żwawo kroczyło ich wojsko, później zaproszeni goście oraz wszyscy zebrani, pielgrzymujący do żłóbka.
Trasa ta nie była łatwa, wprost przeciwnie wymagało od monarchów sporego wysiłku zarówno fizycznego, jak i psychicznego. Królowie na swej drodze napotkali bowiem podstępnego diabła, który, wraz ze swą asystą, kusił nie tylko ich. Poczet księcia ciemności zachęcał zebranych: do robienia kariery za wszelką cenę, do oddawania się przyjemnościom doczesnym oraz do różnego rodzaju, niemoralnych czynów. Na szczęście ich działania okazały się daremne. W ostateczności świta upadłych aniołów przegrała z orszakiem niebieskim, natomiast królowie, ich wojsko oraz inni zebrani śmiało podążali do Betlejem.
Tam, w ubogiej stajence, na stogu siana zobaczyli Świętą Rodzinę, otoczoną gromadką tańczących aniołków. Ze zdziwieniem oraz z przeogromną wiarą w sens cierpienia magowie oddali pokłon maleńkiemu Jezusowi. Na koniec wszyscy uczestnicy orszaku wspólnie odśpiewali kolędy.
Całe przedsięwzięcie zostało sfinalizowane dzięki zaangażowaniu dyrektora szkoły, nauczycieli, księdza proboszcza, ale przede wszystkim dzięki ogromnemu wsparciu Rodziców. Jesteśmy wdzięczni tym wszystkim osobom, które przyczyniły się do uświetnienia Orszaku Trzech Króli. Gdyby nie one, zorganizowanie ulicznych jasełek nie byłoby możliwe.
Znaczenie Święta Trzech Króli
W dawnej Polsce wierzono, że w święto Objawienia Pańskiego, na pamiątkę cennych darów: mirry, kadzidła i złota, Bóg stokroć wynagradza trud ludzi życzliwych, pomocnych i pracowitych. Błogosławi im, zapewnia dostatnie życie, zdrowie, przynosi szczęście. Mamy nadzieję, że nie będzie również szczędził swych łask uczestnikom Orszaku Trzech Króli, wszak jak mówi dawne przysłowie: „Kto świętuje w Trzech Króli, nie zostaje w jednej koszuli”.
Zuzanna Krótki
Film dostępny tutaj
Dziś zabłysły Świąteczne Gwiazdy (19.12.2014 r.)
Śpiewanie kolęd to obyczaj dobrze znany i powszechny w całej Polsce. Najstarsze, zachowane polskie pieśni kolędowe pochodzą z kancjonałów czeskich i łacińskich z XV wieku. Zalicza się do nich takie teksty, jak: Zdraw bądź Krolu Niebieski (rękopis z 1424 roku uznany za przekład z języka czeskiego) oraz śpiewany dotychczas chorał Anioł pasterzom mówił.
O tym, że kolędy stanowią nie tylko piękną oprawę świąt Bożego Narodzenia, są przede wszystkim klejnotami twórczości muzycznej i literackiej, przekonali się uczniowie naszej szkoły, którzy z podziwem wsłuchiwali się w instrumentalne wykonania pieśni bożonarodzeniowej zespołu Świąteczne Gwiazdy. Wspomniana grupa muzyczna, którą utworzyły takie młodziutkie artystki, jak: Marcelian Żabicka, Justyna Pełeszuk, Martyna Kowalska oraz Paulina Kucza, powstała „na potrzebę chwili”, w celu uatrakcyjnienia obchodów nadchodzących świąt. Dziewczyny udowodniły zebranym, że mimo iż na co dzień nie występują razem, potrafią stworzyć idealnie zgrany zespół.
A może Świąteczne Gwiazdy powinny zmienić nazwę swego okazjonalnego zespołu i zabłysnąć również podczas innych uroczystości (i to nie tylko szkolnych)?
Dziewczyny,
przemyślcie tę propozycję! Jesteśmy z Was naprawdę dumni. Powodzenia!
KLASOWE WIGILIJKI
Zgodnie ze staropolskim zwyczajem w Wigilię nie wolno wszczynać kłótni, wyrządzać sobie przykrości, wprost przeciwnie należy przebaczać urazy i mieć dla każdego dobre słowo i uśmiech.
Zarówno w przeszłości, jak i w naszych czasach, w całej Polsce, najważniejszym momentem zarówno dnia wigilijnego, jak i wszystkich obchodów bożonarodzeniowych jest wieczerza postna, nazywana Wiliją, Wiliją, Pośnicą, a na Kresach Wschodnich Kutią (od głównego na tych terenach dania).
Mimo że kolację tę winno się obchodzić raz w roku wraz z ukazaniem się na niebie pierwszej gwiazdki, w naszej szkole w tym tygodniu odbyły się klasowe wigilijki. Uczniowie wraz z wychowawcami zasiedli do bogato zdobionego stołu, który aż uginał się od smakołyków tj. ciasteczka, cukierki, bakalie. Razem śpiewali kolędy, opowiadali o tradycjach i zwyczajach świątecznych, a na koniec wszyscy połamali się opłatkiem, życząc sobie najcudowniejszych świąt Bożego Narodzenia.
WIĘCEJ ZDJĘĆ W ZAKŁADCE GALERIA
Szopki bez granic w Szkole Podstawowej w Turzy Śląskiej
Boże Narodzenie i poprzedzająca je Wigilia to dni wyjątkowe, mające swoje własne, niezwykle bogate obrzędy i zwyczaje. Jednym z nieodłącznych elementów tych świąt jest tradycyjna szopka, a więc makieta przedstawiająca wnętrze stajenki betlejemskiej podczas nocy narodzenia Syna Bożego. Pierwsze polskie wzmianki o tradycji budowania takich kompozycji zarejestrowano w starodrukach z XIII wieku pisanych w języku łacińskim. Początkowo szopki wykonywali wyłącznie zakonnicy przyzwyczajeni do niezwykle mozolnej, wręcz benedyktyńskiej pracy. Działanie to nie należało do łatwych, niemniej dawało ogromną satysfakcję z tego, że udało się zwizualizować fragment Ewangelii.
Co ciekawe cały obszar Górnego Śląska po obu stronach granicy oraz przylegające tereny Północnych Moraw były kiedyś bogatym regionem szopkarskim. Niestety obecnie modelowanie stajenek betlejemskich boryka się z niskim zainteresowaniem ze strony młodej generacji. Współcześni artyści nie mają swych następców i kontynuatorów. Dlatego właśnie Centrum Rodziny i Opieki Społecznej w Ostrawie zaprosiło między innymi uczniów Gminy Gorzyce do udziału w projekcie Szopki bez granic. Celem tego zamierzenia było spopularyzowanie 400-letniej tradycji szopkarskiej i ożywienie jej wśród młodej generacji.
6 października 2014 roku 25 uczniów Szkoły Podstawowej im. ks. Ewalda Kasperczyka wzięło udział w zasygnalizowanym przedsięwzięciu. Dzieci najpierw projektowały swoje kompozycje, później budowały postaci Świętej Rodziny, by na koniec móc zadbać o najdrobniejsze szczegóły. Wszystkie prace zostały pieczołowicie dopracowane, efekt był niewyobrażalny. Szopki bożonarodzeniowe uczniów z Turzy Śląskiej przykuwały spojrzenia, budząc niezwykle ciepłe uczucia i reakcje. 3 listopada 2014 roku na wystawie w Ostrawie można było podziwiać wspomniane dzieła.
W nagrodę za włożony trud 26 listopada 2014 roku uczniowie zostali zaproszeni do Ostrawy na warsztaty artystyczne związane z tradycją świąt Bożego Narodzenia. Dzieci, motywowane przez pana Józefa Burszczyka, własnoręcznie wykonywały ozdoby świąteczne tj. bombki, kartki, torebki na prezenty, pierniczki. Po skończonej niezwykle żmudnej, ale też pełnej satysfakcji pracy, dzieci jeszcze raz mogły rzucić okiem na wystawę szopek. Jakże pięknie plasowały się ich dzieła wśród innych prac skomponowanych przez rówieśników z Gminy Gorzyce, także z Czech i ze Słowacji.
Niespodziankom jednak nie było końca. Po warsztatach nasi uczniowie wraz z opiekunami – panią Anitą Brocką oraz panią Danutą Niziołek, zaproszeni zostali do konsulatu. Tam czekała na nich pani konsul generalna RP w Ostrawie pani Anna Olszewska, która podziękowała dzieciom za ich trud oraz wyraziła nadzieję na to, że będą kultywowały zapomnianą już tradycję szopkarską.
Dzięki projektowi Szopki bez granic uczniowie Szkoły Podstawowej w Turzy Śląskiej nauczyli się nie tylko trudnej sztuki budowania betlejemskich stajenek. Przede wszystkim sami dostrzegli, że trud i zaangażowanie włożone w określone działanie bez wątpienia zaowocuje w przyszłości.
Zuzanna Krótki i Anita Brocka
SYPENDIADA WCZESOSZKOLNA
W tym roku szkolnym uczniowie klasy drugiej i trzeciej wzięli udział w Stypendiadzie Wczesnoszkolnej. Konkurs czytelniczy odbył się 8 grudnia, ortograficzny 9 grudnia, matematyczny 10 grudnia, natomiast plastyczny 11grudnia. Koordynatorem konkursu była pani mgr Joanna Michna, która w obecności uczniów otworzyła zapieczętowaną kopertę i rozpoczęła konkurs czytelniczy. Wytypowani przez wychowawców uczniowie klas drugich wzięli udział w konkursie czytelniczym i plastycznym, natomiast uczniowie klas trzecich zaangażowali się w konkurs ortograficzny i matematyczny. Wyniki Stypendiady ogłoszone zostaną w lutym. Mamy wielką nadzieję, że uda nam się osiągnąć dobre wyniki.
Wiesława Sosna
SAŁATKOWA UCZTA KLASY VI a (11.12.2014 r.)
Zdaniem wielu antropologów kultury kuchnia stanowi drugą, obok mowy prawdziwie powszechną formę działalności człowieka. Nie ma bowiem społeczeństwa pozbawionego kodu językowego, podobnie też nie można wskazać zbiorowości kulturowej, w której to brakowałoby wspólnego przyrządzania choćby niektórych pokarmów.
O tym, że jedzenie pełni również funkcję integrującą (poprzez wspólne spożywanie posiłków) przekonali się dzisiaj uczniowie klasy VI a, którzy na lekcji techniki urządzili prawdziwą ucztę dla oka, nosa oraz oczywiście dla podniebienia.
Więcej zdjęć w zakładce GALERIA
BENEDYKTYŃSKA PRACA KLASY V a (11.12.2014 r.)
Dzisiaj na lekcji techniki uczniowie klasy V a dali prawdziwy popis swej kreatywności, tworząc niezwykle oryginalne serwetki.
Jak wyglądała ich benedyktyńska praca? Sprawdźcie koniecznie w zakładce GALERIA!
LEKCJA GOTOWANIA W KLASIE VI b (10.12.2014 r.)
O tym, że jedzenie jest czymś więcej niż tylko zaspokajaniem głodu, wie chyba każdy. Nieodłącznie wiąże się ono z kulturą i tradycją wszystkich społeczności, charakteryzuje je i określa. Jest również jedną z większych przyjemności w życiu człowieka.
Przekonali się o tym uczniowie klasy VI b, którzy na lekcji techniki przygotowywali sałatki „palce lizać”. Co ciekawe wspomniane, niezwykle wyrafinowane dania nie tylko oddziaływały na zmysł smaku. Przede wszystkim cieszyły oczy najbardziej wybrednych smakoszy.
Więcej zdjęć w zakładce GALERIA, natomiast przepisy na na najsmaczniejsze smakołyki w zakładce TWÓRCZOŚĆ UCZNIÓW.
Zuzanna Krótki
MIKOŁAJKOWY TURNIEJ PIŁKI NOŻNEJ
8.12.2014 roku Samorząd Szkolny zorganizował Mikołajkowy Turniej Piłki Nożnej
W zmaganiach wzięło udział sześć klasowych zespołów. Każda drużyna z ogromnym zaangażowaniem uczestniczyła w rozgrywkach, jednak Puchar Świętego Mikołaja był tylko jeden. Należał się najlepszemu zespołowi, który wykazał się nie tylko ogromnymi umiejętnościami. Drużyna ta udowodniła bowiem, jak ważna jest gra zespołowa, w której wszyscy zawodnicy mają do siebie zaufanie.
Zwyciężyli uczniowie klasy VI a, chociaż równie dobra okazała się klasa V a oraz VI b. Najmłodsze zespoły (klasa IV a oraz IV b) pokazały z kolei, że potrafią walczyć zacięcie oraz że się nie poddają. Rozgrywkom towarzyszyła atmosfera szacunku oraz wzajemnej życzliwości.
Wszystkim uczestnikom najserdeczniej gratulujemy!
Zuzanna Krótki
Wizyta Świętego Mikołaja
„Na Świętego Mikołaja
Czeka dzieci cała zgraja,
Da posłusznym ciasteczko,
Złe pokropi rózeczką”
Dokumenty historyczne dotyczące św. Mikołaja i jego życia są bardzo skąpe. Prawdopodobnie urodził się i wychował w bardzo pobożnej i bogatej rodzinie, w mieście Paratra nad Morzem Śródziemnym, w Licji – krainie w Azji Mniejszej, należącej do Cesarstwa Rzymskiego (obecnie w Turcji). W młodości został biskupem Myru – stolicy Licji. Zmarł około 342 roku i został pochowany właśnie 6 grudnia (z całą pewnością wykazała to ekspertyza jego grobu).
Ponoć już za życia Mikołaj otrzymał od Boga dar czynienia cudów: ocalał rozbitków z fal morskich, rozmnażał zboże w latach nieurodzaju, ratując ludzi od śmierci głodowej, a nawet wskrzeszał umarłych i przywracał rodzicom ich utracone dzieci. Zyskał przez to przydomek cudotwórcy i tak nazywają go po dzień dzisiejszy wyznawcy prawosławia.
Jakich cudów potrafi dziś dokonać Święty Mikołaj? Odpowiedź na to pytanie nie jest łatwa, chociaż wydaje się, że ów krzepki, tęgi, tryskający zdrowiem i dobrym humorem staruszek o rumianej twarzy, śmiejących się oczach, białej brodzie i białych podkreślonych wąsach, nadal posiada nadludzką moc. 6 grudnia 2014 roku odwiedził naszą szkołę, obdarowując szczodrze wszystkie grzeczne dzieci. Okazało się, że wśród uczniów szkoły w Turzy nie ma dzieci nieposłusznych. Czyż to nie cud?
Zuzanna Krótki
Święto Naszego Patrona
„Patron nasz ksiądz Kasperczyk, wzorem naszym jest. Zbudował kościół w Turzy, zjednoczył całą wieś!”
19.11.2014 roku przywołane słowa rozbrzmiewały w uszach wszystkich uczniów, nauczycieli oraz pracowników Szkoły Podstawowej im. ks. Ewalda Kasperczyka w Turzy Śląskiej. Tego dnia obchodzono bowiem Święto Patrona Szkoły, postaci wielkiego formatu – duchownego, który był nie tylko inicjatorem budowy ośrodka kultu maryjnego w Turzy Śląskiej. W czasie okupacji hitlerowskiej ksiądz Kasperczyk bronił bowiem polskości, nosił pomoc prześladowanym Żydom, za co niejednokrotnie był szykanowany. Zorganizował także kuchnię polową dla ofiar wojny oraz dla biednych i bezdomnych mieszkańców Powiatu wodzisławskiego. Nie stronił również od problemów młodzieży, poświęcając się pracy dla harcerstwa.
Te i inne informacje nie są obce wychowankom Szkoły Podstawowej im. ks. Ewalda Kasperczyka w Turzy Śląskiej. W setną rocznicę urodzin Patrona dzieci pod kierunkiem pani Grażyny Salamon, pani Aleksandry Fulek oraz pani Katarzyny Kuczy przygotowały uroczystą akademię obrazującą historię szkoły, widzianą oczyma uczniów oraz absolwentów. Niezwykle szczegółowy spektakl uzmysłowił widzom, jak placówka ewoluowała oraz z jakimi problemami musieli zmagać się jej absolwenci. Nagrodzone gromkimi brawami przedstawienie stanowiło jedynie preludium do dalszej, równie uroczystej części imprezy.
Część ta (przygotowana przez pana Joachima Grabca oraz pana Artura Dzierwę) była niezwykle emocjonująca, bowiem przedstawiciele klas IV-VI rywalizowali ze sobą o miano klasy najlepiej znające dzieje Patrona Szkoły oraz o tytuł klasy, będącej ekspertem do spraw wiedzy historycznej. Uczniowie musieli wykazać się nie tylko doskonałą erudycją, ich zadaniem było również wytypowanie dzieci uzdolnionych pod względem plastycznym, muzycznym oraz sportowym. Poszczególne zespoły klasowe przygotowywały w domu plakaty o treściach narodowych, które zostały zaprezentowane podczas uroczystości, natomiast uczniowie o predyspozycjach wokalnych śpiewali pieśni patriotyczne z okresu I wojny światowej. Nie mniej emocji budziły natomiast rozgrywki sportowe takie, jak: wyścigi na miotle czy przeciąganie liny. Wszyscy uczniowie głośno, nieraz ze łzami w oczach, dopingowali swoje drużyny. Rywalizacja ta była jednak pełna humoru i wzajemnej życzliwości.
Wydaje się, że wychowankowie Szkoły Podstawowej im. ks. Ewalda Kasperczyka w Turzy Śląskiej długo będą wspominali imieniny swojej szkoły, które bez wątpienia obchodzone były w sposób huczny i niecodzienny.
Zuzanna Krótki
PYSZNA WYCIECZKA KLAS III To była "pyszna" wycieczka klas III! 21 października 2014r. byliśmy gośćmi w wyjątkowym miejscu - w piekarni Pana Kasparka! Każdy z nas był ciekawy jak wygląda praca piekarza. Wreszcie zaspokoiliśmy nie tylko naszą ciekawość, ale i nasze brzuszki, bo gospodarz okazał się bardzo gościnny i hojny. Najpierw wraz ze swoimi synami-piekarzami opowiadał nam o swej pracy, pokazywał piece i maszyny znajdujące się w piekarni. Potem pozwolił własnoręcznie zrobić kołoczyki z serem, makiem i jabłkami. Kiedy z niecierpliwością czekaliśmy na te smaczne wypieki, poczęstowano nas ptysiami, lodami i kajzerkami. Na koniec, dziękując za miłe przyjęcie i napełnienie naszych brzuszków, wręczyliśmy Panu Kasparkowi kwiaty i Dyplom dla SUPER-PIEKARZA. Na wycieczce byli i pracę piekarza poznawali Uczniowie klasy IIIa i IIIb z wychowawczyniami: p. Mariolą Grabiec i p. Joanną Michna
Joanna Michna Więcej zdjęć w zakładce GALERIA Święto Niepodległości
Jak co roku uczniowie naszej szkoły obecności pani dyrektor i opiekunów wyruszyli na obchody święta 11 listopada. Przed uroczystą mszą św. delegacja uczniów złożyła zapalone znicze przed tablicą pamiątkową znajdującą się pod ścianą gorzyckiego kościoła. Uczniowie z dumą reprezentowali naszą szkołę.
W zadumie tej wspaniałej uroczystości wróciliśmy do Turzy.
Wiesława Sosna
Dzień Edukacji Narodowej
14 października 2014 r. – Dzień Edukacji Narodowej, powszechnie znany Dniem Nauczyciela w Szkole Podstawowej im. ks. Ewalda Kasperczyka obchodzony był w sposób niecodzienny. W tym właśnie wyjątkowym dniu, oficjalnie w poczet braci szkolnej zostali włączeni nowi uczniowie klas pierwszych, którzy długo przygotowywali się do tej, jakże ważnej uroczystości. Na ich twarzach malowała się radość a zarazem strach – czy podołają, czy dotrzymają danego słowa, czy będą godnie reprezentowali swoją szkołę?
Pełni niepewności z zaciekawieniem oglądali akademię przygotowaną przez uczniów klas czwartych, którzy pod kierunkiem pani Zuzanny Krótki, pani Edyty Szulik, pani Danuty Niziołek oraz pani Katarzyny Kuczy zaprezentowali zabawny spektakl zatytułowany „Obyś cudze dzieci uczył, czyli skąd wziął się nauczyciel na świecie”. Wzorowane na „Teatrzyku Zielona Gęś” przedstawienie w sposób komiczny uwydatniło zasady, jakich każdy nauczyciel winien przestrzegać:
- Kochaj ucznia każdego, jak siebie samego;
- Cierpliwy bądź stale, do tego dąż wytrwale;
- Bądź miły i sympatyczny, otrzymasz od uczniów podarunek śliczny;
- Dziel się swoją mądrością, z dużą częstotliwością;
- Z byle powodu się nie obrażaj i do uczniów się nie zrażaj;
- Naucz się wybaczać i do problemu nie wracać;
- Zbyt długie pouczanie, to głowy zawracanie;
- Bądź wyrozumiały, staniesz się doskonały;
- Bądź sprawiedliwy, a nigdy leniwy;
- Dzięki wytrwałości, doprowadzisz uczniów do szczęśliwości.
Wyrecytowany pół-żartem, pół-serio dekalog dobrego nauczyciela rozbawił wszystkich zebranych, którzy wraz z aktorami teatrzyku przenieśli się w piekielne otchłanie, do bram nieba oraz oczywiście do fikcyjnie przedstawionej rzeczywistości szkolnej.
Pełen komizmu spektakl rozluźnił panującą na sali atmosferę, chociaż nie u wszystkich zebranych. Kolejnym punktem programu był bowiem występ najmłodszych dzieci (6-7-latków), które chciały zaprezentować się z jak najlepszej strony w oczach swych rodziców, nauczycieli oraz innych, starszych uczniów. Pierwszoklasiści, przygotowani przez panią Hiacyntę Honisz, panią Mirosławę Koczwarę oraz panią Anetę Sikorę odśpiewali trzy piosenki, dzięki którym zjednali sobie sympatię wszystkich zarówno młodszych, jak i starszych widzów. Zebrani bez wątpienia dostrzegli dojrzałość szkolną najmłodszych oraz konieczność włączenia ich w poczet braci szkolnej.
Tak też się stało. Po występie najmłodszych wprowadzony został sztandar. W obecności pocztu sztandarowego uczniowie ślubowali, że będą godnie reprezentowali swoją szkołę, że nie zawiodą ani swoich rodziców, ani nauczycieli. Następnie dyrektor szkoły pani Irena Sula przy pomocy ogromnego ołówka pasowała każdego pierwszoklasistę na UCZNIA/UCZENNICĘ SZKOŁY PODSTAWOWEJ IM. KS. EWALDA KASPERCZYKA W TURZY ŚLĄSKIEJ. Moment ten był niezwykle wzruszający dla wszystkich rodziców.
Zuzanna Krótki