Rok 1947. Ksiądz Ewald Kasperczyk z grupką młodzieży modli się do Matki Bożej Fatimskiej o łaski potrzebne podczas budowy sanktuarium ku jej czci. Uczniowie jednak niewiele wiedzą o objawieniach mających miejsce w Cova da Iria (Portugalia). Proszą zatem katechetę, by przybliżył im historię trojga biednych dzieci, którym objawiła się Cudowna Pani z Fatimy. Barwna,  niezwykle dynamiczna opowieść proboszcza z licznymi pytaniami zainteresowanych nastolatków stanowi nie tylko wstęp, ale całą fabułę spektaklu zatytułowanego „Cudowna Pani  z Fatimy”, którego premiera odbyła się 4 marca 2017 roku (podczas spotkania grup modlitewnych Ojca Pio). Widownia licząca ponad 600 osób nagrodziła to, jakże wzruszające, przedstawienie owacją na stojąco.

Główne cele obchodów stulecia objawień fatimskich

Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że orędzie fatimskie nie jest statyczne. Niesie ono bowiem w sobie zapowiedź przyszłych wydarzeń, dlatego obchody stulecia objawień powinny skłaniać do zgłębienia i ponownego, uaktualnionego odczytywania słów Matki Bożej oraz stanowić impuls w odnowieniu i wzmocnieniu wiary.

O ile informacje o ukazaniu się w Fatimie Matki Bożej są powszechnie znane, o tyle niestety niewielu katolików potrafi zreferować Jej przesłanie, zapominając jednocześnie, że wizyta „Cudownej Pani” poprzedzona została trzema objawieniami Anioła.

Idąc tym śladem pani Grażyna Salamon – katechetka, a zarazem pomysłodawczyni spektaklu, poprosiła panią Zuzanna Krótki (nauczycielka języka polskiego) o napisanie scenariusza, który wiernie oddawałby historię dzieci fatimskich. Autorka, wzorując się na autentycznych wspomnieniach siostry Łucji, przygotowała tekst, w którym nie zabrakło wskazówek przekazanych ludziom za sprawą Matki Boskiej i Anioła. Pani Z. Krótki starała się ponadto, aby scenariusz obfitował w odwołania do niezwykle charyzmatycznej postaci księdza Ewalda Kasperczyka.

Fabuła spektaklu

„Cudowna Pani z Fatimy” to spektakl o dzieciach żyjących „pomiędzy”: pomiędzy tym, co słuszne, a tym co dyktuje sumienie; pomiędzy snem a jawą; pomiędzy ziemią a niebem.

Opowieść uwypukla odwagę, młodzieńczy entuzjazm, czasem nawet upór, Łucji, Hiacynty i Franciszka – trojga biednych dzieci z Fatimy, które tak bardzo pokochały Matkę Bożą, że były w stanie zrobić dla niej wszystko. Główni bohaterowie przedstawienia musieli stawić czoło rozmaitym cierpieniom, zarówno fizycznym, jak i psychicznym. Z ufnością i przeogromną wiarą w Boże Miłosierdzie cierpliwie znosili głód, kpiny i szyderstwa (nawet ze strony najbliższych), a także trudny i upokarzający pobyt w więzieniu. Ukoronowaniem tych prób był cud wirującego słońca, do którego doszło za sprawą Maryi 13 października 1917 roku.

Fabułę przedstawienia przekazał kilkunastoletnim uczniom ksiądz Ewald Kasperczyk – proboszcz, który zainicjował budowę sanktuarium w Turzy Śląskiej. Publiczność, słuchając tej niezwykle barwnej, wręcz plastycznej opowieści, miała wrażenie, że przenosi się w czasie i że uczestniczy w fatimskich wydarzeniach. W niejednym oku zakręciła się łezka wzruszenia.

Krótka recenzja przedstawienia

Twórcy przedstawienia zabrali publiczność w niezwykle malowniczy pejzaż, w którym oglądający byli świadkami ogromnego teatralnego cudu. Ponad sześćset widzów w absolutnym skupieniu słuchało historii o fatimskich objawieniach.

Aktorzy zagrali po prostu po mistrzowsku. Od pierwszych sekund przedstawienia dali popis kunsztu aktorskiego, czarując widzów swoim nieodpartym wdziękiem, wyrafinowanym, nieprzerysowanym dowcipem, który korespondował z nienachalną melancholią.  Dzieci fatimskie wręcz emanowały ciepłem, pogodą ducha, a w niektórych momentach prawdziwym, szczerym cierpieniem. Równie popisowo zagrane zostały inne kreacje aktorskie takich bohaterów, jak np. postać zatroskanej Matki Boskiej Fatimskiej, cierpliwego Anioła, dobrodusznego księdza, bezwzględnego komisarza, jego pomocników, rodziców i rodzeństwa pastuszków, bawiących się dzieci. Nie zawiedli także statyści, którzy wręcz idealnie wcielili się w tłum gapiów, obecnych w Cova da Iria.

Dopełnieniem spektaklu była przepiękna oprawa muzyczna, przygotowana przez panie Katarzynę Kuczę (nauczyciela muzyki) i Józefę Musioł-Górską (emerytowanego nauczyciela muzyki). Poszczególne kompozycje stanowiły wręcz arcydzieła muzyki instrumentalnej: porywały, wzruszały, a nawet sprawiały, że dusza pragnęła pofrunąć na scenę i być wraz z bohaterami.

Na ogromną pochwałę zasługują także niezwykle taktowne układy choreograficzne autorstwa pani Danuty Niziołek (nauczyciela historii), które budowały bardzo płynny, całościowy obraz, zgodny z historią i kulturą dwudziestowiecznej Portugalii.

Słowa uznania należą się pani Marcie Albin, pani architekt, która stworzyła wręcz profesjonalną scenografię. Na kilku poziomach artystka zainscenizowała domek pastuszków, las, a nawet figurki owieczek. Z tak przygotowaną ilustracją idealnie korespondował poster autorstwa pana Tomasza Kasperka. Dzieło przedstawiało wręcz baśniową widokówkę z okolic Fatimy.

Odpowiedni nastrój zbudowany został dzięki grze świateł, dopracowanej w najdrobniejszych szczegółach przez pana Jakuba Jeromina – absolwenta Szkoły Podstawowej w Turzy Śląskiej.

Znaczenie przedsięwzięcia

Spektakl „Cudowna Pani z Fatimy” jest naprawdę widowiskiem godnym polecenia. Gwałtowne zwroty akcji, świetne pomysły inscenizacyjne, momenty pełne wzruszeń to tylko niektóre pozytywne emocje, jakich doznać może widz.

Najistotniejsza jest jednak pamięć o błogosławionych pastuszkach (jako wzorcach w działaniach katechetycznych), którzy w sposób wręcz heroiczny czynili ofiary dla Niepokalanego serca Maryi.

Zuzanna Krótki

Podziękowania           

            Serdecznie dziękujemy wszystkim osobom, które w jakikolwiek sposób włączyły się w przygotowanie spektaklu, przede wszystkim:

• Uczniom (młodym aktorom i muzykom), którzy perfekcyjnie odegrali swoje role i byli obecni na wszystkich próbach,
• rodzicom, którzy przygotowali młodych aktorów, uszyli dla nich stroje oraz cierpliwie dowozili na wszystkie próby,
• pani Józefie Musioł-Górskiej za pomoc w przygotowaniu oprawy muzycznej,
• pani Marcie Albin za wykonanie przepięknej scenografii,
• pani Aleksandrze Knesz za zrobienie profesjonalnej sesji zdjęciowej,
• panu Tomaszowi Kasperkowi za wykonanie niezwykle malowniczego posteru,
• panu Jakubowi Jerominowi za opracowanie przepięknego oświetlenia sceny,
• absolwentkom: Zuzannie Knopek i Marcie Zimny za wykonanie niezwykle melodyjnych kompozycji muzycznych na flecie.

Grażyna Salamon, Zuzanna Krótki, Katarzyna Kucza

Serdecznie zapraszamy do obejrzenia kolejnych spektakli, które odegrane zostaną:

23 kwietnia 2017 roku – w Kościele Świętych Apostołów Filipa i Jakuba w Żorach,

27 kwietnia 2017 roku – w Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w Turzy Śląskiej,

13 maja 2017 roku – w Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w Turzy Śląskiej.